بررسی رابطه بین سبک های مدیریت کلاس با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان متوسطه دوره دوم ناحیه یک شهر خرم آباد در سال تحصیلی ۱۳۹۷

این پژوهش باهدف بررسی رابطه سبک های مدیریت کلاس با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر و پسر متوسطه دوره دوم ناحیه یک شهر خرم آباد در سال تحصیلی ۱۳۹۷ انجام گردید. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و از نظر هدف کاربردی بود. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر متوسطه دوره دوم ناحیه یک که تعداد آن ها برابر آمارنامه رسمی آموزش و پرورش ۷۲۵۰ نفر (۳۷۰۰ نفر پسر و ۳۳۵۰ نفر دختر) بودند. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان ۳۶۵ نفر (۱۷۴ نفر دختر و ۱۹۱ نفر پسر) برآورد گردید که به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی نسبی انتخاب شدند. ابزارگردآوری داده ها، سبک مدیریت کلاس ولفکانگ و گیلکمن (۱۹۹۶) و معدل پایان ترم دانش آموزان بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کلموگروف - اسمیرنف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی توسط نرم افزارآماری spss استفاده گردید. نتایج نشان دادکه بین ابعاد سبک های مدیریت کلاس با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه معنا داری وجود دارد. سبک تعاملی با (۷۳.۳۶) و سبک غیرمداخله ای (۵۳.۳۳) بیشترین و کمترین میانگین را در بین ابعاد سبک مدیریت کلاس داشتند.. سبک مدیریت کلاس تعامل گرا به عنوان موثرترین سبک می تواند در بهبود پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تاثیرگذارباشد.