بررسی رابطه ی طرحواره های ناسازگار اولیه با احساس تنهایی و طلاق عاطفی در زنان متاهل شهرستان بوشهر

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه ی طرحواره های ناسازگار اولیه با احساس تنهایی و طلاق عاطفی در زنان متاهل شهرستان بوشهر بود. روش: توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر زنان متاهل شهرستان بوشهر در سال ۱۴۰۱ بودند. نمونه این مطالعه شامل ۱۵۰ نفر از زنان متاهل شهرستان بوشهر بودند که به روش در دسترس در یک نظرسنجی آنلاین شرکت کردند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های طرحواره ناسازگار اولیه یانگ (۲۰۰۵)، احساسات تنهایی راسل و پیلوا و کورتونا (۱۹۸۰) و طلاق عاطفی گاتمن (۲۰۰۸) استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ و آزمون آماری ماتریس همبستگی انجام شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که بین طرحواره های ناسازگار اولیه با احساس تنهایی در زنان متاهل شهرستان بوشهر رابطه منفی و معناداری وجود دارد. بین طرحواره های ناسازگار اولیه با طلاق عاطفی در زنان متاهل شهرستان بوشهر رابطه منفی و معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: در مجموع می توان نتیجه گرفت که طرحواره های ناسازگار اولیه از عوامل مرتبط با احساس تنهایی و طلاق عاطفی در زنان متاهل است. بر این اساس پیشنهاد می شود که جهت بهبود احساس تنهایی و طلاق عاطفی زنان متاهل به برنامه های آموزشی با هدف بهبود طرحواره های ناسازگار اولیه توجه شود.