بررسی کارایی شاخص های منتج از فناوری سنجش از دور در ارزیابی خشکسالی هواشناسی؛ مطالعه ی موردی: حوضه ی آبریز سفیدرود

در سال­های اخیر خشکسالی با تاثیرات مخرب در بخش­های مدیریت منابع آب، زیست­محیطی، اکولوژیکی  به عنوان بحران جدی تلقی می شود. برنامه­ریزی و اقدامات پیشگیرانه در برابر خشکسالی در کاستن اثرات آن از اهمیت چشمگیری برخوردار است. در این راستا استفاده از روش مناسب پایش و پیش بینی خشکسالی می­تواند تاثیر قابل توجهی در مقابله با این پدیده داشته باشد. در این تحقیق جهت پایش خشکسالی از اطلاعات حاصل از تصاویر سنجنده  MODISدر استخراج شاخص­های NDVI، NDWI، ، DSI، VTCI استفاده شده است. هدف انتخاب شاخص مبنا بر اساس ارتباط با عامل موجد خشکسالی در حوضه­ی آبریز سفید رود جهت بررسی و مطالعه­ی خشکسالی و اثرات آن می­باشد. متوسط خطای حاصل از محاسبات دمای سطح زمین با استفاده از الگوریتم پنجره­ی مجزا توسعه داده شده توسط پرایس ۸۴/۳ درجه سانتی­گراد بوده است. بیشترین مقدار ضریب همبستگی بین بارش ماهانه با شاخص­های مورد مطالعه مربوط به شاخص VTCI می باشد. همچنین سایر شاخص­های مورد مطالعه بجز شاخص VTCI دارای تاخیر زمانی نسبت به زمان وقوع بارش هستند. کمترین میزان ضریب همبستگی مربوط به شاخص NDVI می­باشد که دلیل آن را می­توان در نوع پوشش گیاهی حاکم در منطقه­ی مورد مطالعه دانست. بنابراین شاخص VTCI در تعیین شرایط خشکسالی (زمان واقعی) به علت تلفیق خصوصیات حرارتی (دمای سطح زمین) و اطلاعات حاصل از بازتاب طیفی (شاخص­های پوشش گیاهی) در قالب فرمول­بندی مناسب،    می­تواند مثمرثمرتر باشد.