تحلیل نقش عوامل بیوکلیمایی شیوع بیماری سالک جلدی در سطح دشت یزد- اردکان دکتر غلامعلی مظفری دکتر داریوش مهرشاهی استادیار اقلیم شناسی دانشگاه یزد استادیار ژئومورفولوژی دانشگاه یزد فاطمه بخشی زاده کلوچه کارشناس ارشد اقلیم شناسی

لیشمانیوز بیماری انگلی است که به وسیله نیش پشه خاکی ماده به انسان انتقال می­یابد، دو نوع اصلی آن لیشمانیای جلدی و احشایی است. شیوع و انتشار این بیماری تحت تاثیر مسایل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به ویژه شرایط محیطی و اکولوژیکی است. در تحقیق حاضر شرایط بیوکلیمائی  زمان گسترش و شیوع این بیماری در سطح دشت یزد-اردکان واقع در استان یزد  مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. برای انجام این تحقیق از داده­های روزانه عناصر هواشناسی ۳ ایستگاه هواشناسی یزد، اردکان و میبد طی دوره­ی آماری ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۸ استفاده به عمل آمد و اطلاعات مربوط به میزان شیوع این بیماری طی این دوره­ی زمانی در سطح مناطق آلوده نیز از مراکز بهداشتی و درمانی جمع­آوری گردید. نتایج حاصل از تحقیق نشان می­دهد که بروز حداکثر بیماری در شش ماه دوم سال به ویژه در فصل پاییز به وقوع می­پیوندد. یک همبستگی مثبت ضعیف با رطوبت نسبی، یک همبستگی معکوس قوی با متوسط دما، حداقل و حداکثر دما و حداکثر سرعت باد و یک همبستگی معکوس ضعیف بین میزان ساعات آفتابی و موارد بروز بیماری وجود دارد که البته از این حیث تفاوت­هایی درسطح شهرستان­های واقع در سطح دشت­یزد- اردکان قابل مشاهده است، تفاوت معنی­دار نیز بین میزان شیوع بیماری در سطح سه شهرستان در سطح آلفای ۰۵/۰ مورد تایید قرار گرفت.