پهنه بندی کیفیت آب رودخانه هراز بر اساس شاخص NSFWQI

سابقه و هدف: پهنه بندی آلودگی و ارائه تصویر صحیح از وضعیت کیفی آب های سطحی علاوه بر افزایش مشارکت مردمی در حفظ سلامت و کیفیت آب های سطحی، ابزار مفیدی در اختیار قرار داده تا هر گونه تصمیم گیری مدیریتی که اثرات زیست محیطی آن به صورت مستقیم یا غیر مستقیم متوجه آب های سطحی کشور باشد، با آگاهی بیشتری اتخاذ شود و ضرورت اعمال شیوه های مدیریتی منابع آب در هر نقطه مشخص می گردد، لذا هدف از این مطالعه پهنه بندی کیفی رودخانه هراز با استفاده از شاخص های کیفی است. مواد و روش ها: در این مطالعه به منظور شناسایی تاثیر پساب کارگاه های پرورش ماهی، صنعتی، کشاورزی و مراکز مسکونی، حد فاصل خروجی آب از سد لار تا ورودی آب به دریای خزر در ۷ ایستگاه مختلف، پارامترهای کیفی آب رودخانه از مهرماه ۱۳۸۸ تا شهریور ماه ۱۳۸۹ مورد مطالعه و ارزیابی قرار گرفت. نمونه برداری، آماده سازی و آنالیز نمونه ها، طبق روش استاندارد (Standard method ۱۹۹۸) انجام پذیرفت. یافته ها: نتایج حاصل از محاسبات آماری داده ها بیانگر آن است که میزان پارامترهای BOD، TS، EC، کدورت، نیترات، فسفات و کلی فرم مدفوعی در محل ورود رودخانه به دشت و تلاقی با پساب های کشاورزی و مراکز مسکونی با آب رودخانه هراز، تغییرات قابل ملاحظه ای داشته، به گونه ای که در ایستگاه سرخرود این افزایش معنی دار است. استنتاج: آب رودخانه هراز در ۶ ایستگاه (ایستگاه خروجی از سد لار تا ایستگاه کره سنگ) بر اساس شاخص NSFWQI در کلاس آب های دارای کیفیت متوسط با شاخص محدوده ۷۰-۵۰ قرار گرفت، در صورتی که در ایستگاه پایین دست (ایستگاه سرخرود) میزان این شاخص ها به جز در ماه های دی، خرداد و تیر به زیر ۵۰ تقلیل یافته و به عنوان منطقه ای با کیفیت آب ضعیف (آلوده) شناخته شد.