بررسی بیان گیرنده HER۲ و HER۱ در نمونه های آدنوکارسینوم پیشرفته موضعی معده و ارتباط آن با میزان بقاء بیماران

سابقه و هدف: میزان مرگ ناشی از سرطان معده در جهان رو به افزایش است. امروزه در بسیاری از سرطان ها ارتباط بسیار دقیقی بین ایجاد سرطان و تغییر میزان بیان رسپتور EGF وجود دارد. شاید شناخته شده ترین این تغییرات بیان بالای گیرنده های HER۲ و HER۱ در سرطان معده باشد. هدف این مطالعه بررسی میزان بیان این دو گیرنده در آدنوکارسینوم های پیشرفته موضعی معده و ارتباط آن با بقاء بیماران می باشد. مواد و روش ها: نمونه ها شامل ۱۳۰ بلوک پارافینی متعلق به بیماران دارای سرطان معده بیمارستان امام خمینی(ره) ساری در سال های ۱۳۸۸-۱۳۸۳ می باشد. برش های بافتی ۴ میکرونی از بلوک ها تهیه و بر روی لام ها قرار داده شدند. اسلایدهای بافتی با استفاده از گزیلن دپارافینه شده سپس با استفاده از الکل آبگیری شدند. فعالیت پراکسیداز اندوژن مهار شد. آنتی بادی HER۲ روی آن ها قرار گرفته و نهایتا با هماتوکسیلین رنگ آمیزی شدند. یافته ها: مارکر HER۱ تنها در ۲۳ نمونه (۶/۱۷ درصد) و مارکر HER۲ تنها در ۲۰ نمونه (۴/۱۵ درصد) مثبت شد. همراهی این دو مارکر نیز فقط در ۹ بیمار (۹/۶ درصد) به طور همزمان دیده شد. در بررسی مارکرHER۲ برحسب جنس در ۹۱ بیمار مرد تنها ۱۱ مورد (۶/۱۱ درصد) و در ۳۹ نمونه زن تنها ۹ بیمار (۲۳ درصد) برای این مارکر مثبت بودند. استنتاج: با پیشرفت مرحله بیماری، میزان بیان مارکر HER۱ نیز افزایش می یابد. این یافته ها می تواند نشان دهنده ارزش تشخیصی این مارکر در بیماران مبتلا به سرطان معده از نوع آدنوکارسینوم باشد. احتمالا میزان بیان گیرنده HER۱ و HER۲ با قدرت تهاجم بیماری و طول عمر بیماران مرتبط است.