اثر ال-کارنیتین بر صلاحیت تکوینی جنین های حاصل از تخمک های موش سوری انتخاب شده با رنگ آمیزی brilliant cresyl blue بعد از پارتنوژنز
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 38
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMUMS-25-132_027
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: جنین های آزمایشگاهی حاصل از تکنیک های کمک باروری (ART) مانند پارتنوژنز صلاحیت تکوینی پایین تری نسبت به جنین های تولید شده در محیط in vivo دارند. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر تیمار با ال-کارنیتین طی IVM بر بلوغ تخمک های نابالغ انتخاب شده توسط رنگ آمیزی brilliant cresyl blue (BCB) و شایستگی تکوینی بعدی آن ها بعد از پارتنوژنز طراحی شد.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، تخمک های نارس از تخمدان موش های سوری نژاد NMRI جمع آوری و با رنگ BCB به مدت ۹۰ دقیقه رنگ آمیزی شدند. سپس تخمک های نارس BCB+ (با سیتوپلاسم آبی رنگ) به محیط کشت بافت ۱۹۹TCM حاوی غلظت های مختلف ال-کارنیتین (mg/ml ۶/۰، ۳/۰ ، ۰) منتقل و در انکوباتور ˚C ۳۷ و CO۲ ۵ درصد قرار داده شدند. پس از ۲۴ ساعت، میزان بلوغ هسته ای (با استفاده از رنگ آمیزی هوخست) و بلوغ سیتوپلاسمی (با استفاده از اندازه گیری میزان گلوتاتیون از طریق رنگ آمیزی مونوکلروبیامین) در تخمک های متافاز II بررسی گردید. هم چنین میزان کلیواژ، میزان تکوین بلاستوسیست (BDR) و تعداد کل سلول های بلاستوسیست بعد از پارتنوژنز محاسبه شد.
یافته ها: تیمار با هر دو غلظت ال-کارنیتین باعث افزایش میزان گلوتاتیون (۰۱/۰>p)، بلوغ تخمک ها (۰۱/۰>p) و BDR (۰۵/۰>p) در مقایسه با گروه کنترل شد. با این وجود تیمار با ال-کارنیتین بر میزان کلیواژ و تعداد کل سلول های بلاستوسیست تاثیر آماری معنی داری نداشت.
استنتاج: یافته های مطالعه حاضر نشان داد که تیمار تخمک های نابالغ BCB+ موش سوری با ال-کارنیتین طی IVM، احتمالا با بهبود بلوغ هسته ای و سیتوپلاسمی تخمک ها باعث افزایش صلاحیت تکوینی جنین های حاصل از پارتنوژنز می شود.
کلیدواژه ها:
Brilliant Cresyl Blue ، staining ، L- carnitine ، mice ، oocyte ، parthenogenesis ، رنگ آمیزی ، BCB ، ال- کارنیتین ، تخمک ، موش سوری ، پارتنوژنز
نویسندگان
زهره زارع
Assistant Professor, Department of Anatomical Sciences, Faculty of Medicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
رضا ماستری فراهانی
Associate Professor, Department of Biology and Anatomical Sciences, School of Medicine, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
مسلم محمدی
Assistant Professor, Department of Physiology and Pharmacology, Faculty of Medicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :