ورود
مقالات فارسیISIکنفرانسهاژورنالها

تحلیل گرافیکی پایداری عملکرد دانه برای گزینش ژنوتیپ های برتر باقلا (.Vicia faba L)

محل انتشار: فصلنامه علوم گیاهان زراعی ایران، دوره: 54، شماره: 3
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 55

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:
https://civilica.com/doc/1789162

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJFCS-54-3_004

تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402

چکیده مقاله:

به­منظور بررسی اثر متقابل ژنوتیپ×محیط (GEI) و پایداری عملکرد، ۱۰ ژنوتیپ امید­بخش باقلا (G۱-G۱۰)، به­همراه چهار رقم برکت، سرازیری، بلوچی و زرشکی (به­عنوان شاهد)، در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در چهار ایستگاه تحقیقاتی (گرگان، دزفول، بروجرد، و ایرانشهر) به­مدت دو سال (۹۴-۱۳۹۳ و ۹۵-۱۳۹۴) ارزیابی شدند. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد که اثر اصلی سال و برهمکنش سال در مکان و اثر سه گانه سال در مکان در ژنوتیپ بر عملکرد دانه در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. بر اساس نتایج تجزیه GGE بای پلات (اثر اصلی ژنوتیپ + برهم کنش ژنوتیپ×محیط)، دو مولفه اصلی اول به ترتیب ۷/۸۴ و ۶/۶ درصد و در مجموع %۳/۹۱ درصد از تغییرات عملکرد دانه را توجیه کردند. ژنوتیپ G۹ از لحاظ عملکرد و پایداری عملکرد نسبت به سایر ژنوتیپ ها برتری نشان داد. بر اساس نمودار چندوجهی، محیط های کلان و ژنوتیپ های سازگار هر محیط کلان تعیین شد. گرگان – بروجرد (لاین (G۹، ایرانشهر (لاین G۱۴) شد. ژنوتیپ های G۹، G۱، و G۴ به­ترتیب با عملکرد ۳۴۷۹، ۲۸۰۸، و ۲۷۳۹ کیلوگرم در هکتار بالاترین میانگین عملکرد دانه را داشتند. بر اساس تجزیه و تحلیل GEI و GGE بای­پلات، محیط های گرگان و بروجرد از قدرت تفکیک خوبی برخوردار بودند. ژنوتیپ های G۱، G۵، G۹ و G۱۰ بیشترین پایداری عملکرد را داشتند و می توانند در برنامه های اصلاحی مورد استفاده قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

فاطمه شیخ

استادیار مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، گرگان، ایران

خالد میری

استادیار مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی بلوچستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ایرانشهر، ایران.

رضا سخاوت

مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی صفی آباد دزفول، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، دزفول، ایران.

حسین آسترکی

مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان لرستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بروجرد، ایران.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • References:Akan, K., & Akcura, A. (۲۰۱۸). GGE biplot analysis of ...
  • Ali, I., Ullah Khan, N., Mohammad, F., Atif, M., Abbas, ...
  • Ammar, M.H., Alghamdi, S., Migdadi, S., Muhammad, A., Khan, H.M., ...
  • Botovic, D., Ţivanovic, T., Popovic, V., Tatic, M., Gospavic, Z., ...
  • Etemadi, F., Hashemi, M., Barker, A.V., Zandvakili, O.R., & Xiaobing, ...
  • Fikere, M., Tadesse, T., & Letta, T. (۲۰۰۸). Genotype-environment interactions ...
  • Firew, A.M., Amsalu, B., & Tsegaye, D. (۲۰۱۹). Additive main ...
  • Flores, F., Hybl, M, Knudsen, J.C., Marget, P., Muel, F., ...
  • Gurmu, F.E., Lire, A., Asfaw, A., Alemayehu, F., Rezene, Y., ...
  • Haile, G.A., & Kebede, G.Y. (۲۰۲۱). Identification of stable faba ...
  • Karkanis, A., Ntatsi, G., Lepse, L., Fernandez, J.A., Vagen, I.M., ...
  • Maalouf, F., Khali, S., Ahmed S., Akintunde, A.N., Kharrat, M., ...
  • Maniruzzaman, S., Debsharma, S., Ahmed, M.M., Ali, M., & Hera, ...
  • Meng, Y., Peiyu Ren, X., Ma, B., Qiuhua Bao, L., ...
  • Pourdad, S.S., & Jamshidi Moghaddam, M. (۲۰۱۳). Study on genotype×environment ...
  • Sheikh, F., & Feyzbakhsh, M.T. (۲۰۱۹). Faba bean handbook. Golestan ...
  • Sheikh, F., Nazari, H., & Fanaei, H. (۲۰۲۲). Graphic analysis ...
  • Sheikh, F., Sekhavat, R., Asteraki, H., Parkasi, A., & Aghajani, ...
  • Sheikh, F., Sekhavat, R. Asteraki, H., & Parkasi, A. (۲۰۲۱b). ...
  • Sheikh, F., Sharifi, P., Asteraki, H., Miri, K., & Sekhavat, ...
  • Tadele, M., Mohammed, W., & Jarso, M. (۲۰۲۰). Yield stability ...
  • Tadesse, T., Mulugeta, B., Sefera, G., & Tekalign, A. (۲۰۱۶). ...
  • Tekalign, A., Sibiya, J., Derera, J., & Fikre, A. (۲۰۱۷). ...
  • Temesgen, T., Keneni, G., Sefera, T., & Jarso, M. (۲۰۱۵). ...
  • Tolessa, T.T., Keneni, G., Mohammed, H., & Ahmed, S.K. (۲۰۱۹). ...
  • Yan, W., & Kang, M.S. (۲۰۰۳). GGE biplot analysis: A ...
  • Yan, W., Hunt, L.A., Sheng Q., & Szlavnics, Z. (۲۰۰۰). ...
  • Zeleke, A.A., & Berhanu, F.A. (۲۰۱۶). AMMI and GGE models ...
    • نمایش کامل مراجع