بررسی میزان آگاهی کارورزان دانشکده های پزشکی شهر تهران در مورد سلامت دهان و دندان کودکان در سال ۱۳۹۰

سابقه و هدف: در مورد کودکان مشکلات دهانی متعددی وجود دارد که با عملکرد طبیعی، احساس سلامتی و به طور کلی کیفیت زندگی کودک تداخل می نماید. شایع ترین این مشکلات، پوسیدگی دندان و بیماری های پریودنتال (Periodontal) می باشد. این مطالعه به منظور بررسی میزان آگاهی کارورزان دانشکده های پزشکی شهر تهران در مورد بهداشت و سلامت دهان و دندان کودکان در سال ۱۳۹۰ انجام شد. مواد و روش ها: در مطالعه توصیفی- مقطعی حاضر، تعداد ۳۹۱ نفر کارورز دانشکده های پزشکی در شهر تهران مورد بررسی قرار گرفتند که شامل کارورزان دانشگاه های علوم پزشکی تهران، شهید بهشتی، ایران و دانشگاه آزاد اسلامی شهر تهران در سال ۱۳۹۰ بودند. اطلاعات از طریق پرسش نامه ای که حاوی سوالاتی در مورد سلامت دهان و دندان بود، جمع آوری گردید. یافته ها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه ۲۵/۱ ± ۱۸/۲۵ سال و میانگین نمره سطح آگاهی در کارورزان برابر با ۷۳/۱ ± ۸۷/۴ بود. ۲/۴۴ درصد شرکت کنندگان، مذکر و بقیه مونث بودند. سن، جنسیت و مدت دوره کارورزی تاثیری بر روی سطح آگاهی کارورزان نداشت. استنتاج: بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه و مقایسه آن با سایر مطالعات مربوط، چنین استنباط می شود که میزان آگاهی کارورزان در مورد سلامت دهان و دندان کودکان چندان مطلوب نمی باشد. همچنین پیشنهاد می گردد، اطلاعات لازم در مورد سلامت دهان و دندان در برنامه آموزشی کارورزان گنجانده شود تا این گروه به عنوان خط اول برخورد با بیماران اطلاعات لازم را در این زمینه داشته باشند.