ارزیابی بیان ژن مولکول های متالوتیونین پس از آسیب عصب سیاتیک
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 45
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMUMS-25-124_016
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: آسیب به عصب محیطی تغییرات سلولی و مولکولی گسترده ای در نورون های آسیب دیده ایجاد می نماید که بسیاری از آن ها ناشناخته باقی مانده اند. یکی از این تغییرات افزایش تولید رادیکال های آزاد می باشد که به استرس اکسیداتیو منجر می شود. مواد آنتی اکسیدان از طریق اثر پاک کنندگی رادیکال های آزاد اکسیژن در ترمیم عصب شرکت می کنند. هدف از این مطالعه بیان ژن مولکول های متالوتیونین۱و۲ پس از آسیب له شدگی عصب سیاتیک رت بوده است.
مواد و روش ها: در مطالعه تجربی حاضر عصب سیاتیک ۴۰ رتبا آسیب له شدگی مورد استفاده قرار گرفت. سپس ۱ و ۳ روز و ۱، ۳ و ۵ هفته پس از آسیب، عصب سیاتیک آسیب دیده خارج شد. ابتدا mRNA کامل از نمونه ها استخراج و سپس cDNA ساخته شد و بیان ژن های متالوتیونین۱و۲ با استفاده از آنالیز نسخه برداری معکوس واکنش زنجیره ای پلیمراز نیمه کمی تایید شد. به منظور آزمایشات ایمونوهیستوشیمی نمونه ها در پارافورمالدئید فیکس شدند و با استفاده از کرایو استات برش های طولی به ضخامت ۲۰ میکرون زده شد.
یافته ها: نتایج نسخه برداری معکوس واکنش زنجیره ای پلیمراز در نمونه های دچار آسیب نشان دادکه بیان ژن های متالوتیونین۱و۲ در روزهای اول و سوم نسبت به نمونه های نرمال به صورت معنی داری (۰۰۰۱/۰< p). افزایش داشته است. نتایج ایمونوهیستوشیمی نیز در مورد این پروتئین تاییدکننده بیان ژنی بود.
استنتاج: آسیب های وارد شده به عصب سیاتیک باعث تولید استرس اکسیداتیو می شود. مطالعه حاضر افزایش بیان مولکول های متالو تیونین را در روندترمیم، زمانی که استرس اکسیداتیو بیش ترین افزایش را دارد، نشان می دهد و با آزمایشات تکمیلی ممکن است به عنوان مکمل در درمان مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
Crush injury ، oxidative stress ، antioxidant ، metallothionein ۱ and ۲. ، آسیب له شدگی ، استرس اکسیداتیو ، آنتی اکسیدان ، متالوتیونین ۱و۲
نویسندگان
فاطمه آقانصیر
MSc in Physiology, Faculty of Medicine, Baqiyatallah University of Medical Sciences, Tehran, Iran
حسن آقایی
Assistant Professor, Department of Physiology, Faculty of Medicine, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
عباسعلی ایمانی فولادی
Associate Professor, Applied Microbiology Research Center, Faculty of Medicine, Baqiyatallah University of Medical Sciences, Tehran, Iran
محمدرضا نورانی
Associate Professor, Nano-Biotechnology Research Center, Baqiyatallah University of Medical Sciences, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :