بررسی عوامل خطر بر زمان بقای لوسمی حاد کودکان با استفاده از مدل ریسک رقابتی

سابقه و هدف: لوسمی های حاد، بدخیمی هایی با سیر پیش رونده سریع هستند که پیش سازهای آن ها سلول های لنفوئیدی و یا میلوئیدی است. مطالعه عوامل پیش آگهی دهنده بر بقا و درمان این بیماری از اهمیت ویژه ای در تحقیقات پزشکی برخوردار می باشد لذا این مطالعه با هدف به کارگیری رگرسیون ریسک رقابتی جهت مقایسه برخی عوامل بالینی و پاتولوژیکی در لوسمی حاد کودکان انجام شده است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع کوهورت تاریخی تحلیل داده های بقا بوده است که در آن اطلاعات ۹۷ کودک مبتلا به لوسمی حاد از بخش آنکولوژی کودکان بیمارستان بوعلی سینا ساری طی سال های ۸۵ تا ۹۲، شامل متغیرهای سن در زمان تشخیص، نوع لوسمی، جنس، تعداد گلبول های سفید، شمارش پلاکت، میزان هموگلوبین و وضعیت بیمار (زنده/ فوت شده) جمع آوری گردید. آنالیز آماری مطالعه با استفاده از مدل رگرسیون ریسک رقابتی و نرم افزار STATA نسخه ۱۲ با سطح معنی داری ۰۵/۰ صورت گرفت. یافته ها: میانه دوره پی گیری برای بیماران مبتلا به لوسمی حاد ۸۳/۱۴ ماه بود که طی این مدت ۲۷ مورد (۸۳/۲۷ درصد) از بیماران (۱۷ مورد ALL و ۱۰ مورد AML) فوت نمودند. بر اساس مدل رگرسیون ریسک رقابتی متغیرهای نوع لوسمی، تعداد گلبول سفید و هموگلوبین بر زمان بقا بیماران لوسمی حادتاثیر گذار بودند. استنتاج: در حضور ریسک های رقیب به کارگیری مدل رگرسیون ریسک رقابتی نسبت به مدل رگرسیون کاکس کارایی بیش تری در شناسایی عوامل خطر بر پیش آگهی زمان بقای بیماران مبتلا به لوسمی حاد داشت.