بررسی وضعیت ایمنی سرخجه زنان در سن بارداری استان مازندران در سال های ۷۸-۷۹

سابقه و هدف: سرخجه یک بیماری ویروسی است که اغلب در کودکان و نوجوانان عارض می گردد. ابتلا به سرخجه در دوران حاملگی در مادری که نسبت به بیماری حساس می باشد، می تواند عوارض وخیمی در جنین به صورت مرگ و سقط جنین تا ناهنجارهای شدید مادرزادی (به نام سندرم سرخجه مادرزادی(CRS= ایجاد کند. یکبار ابتلا به بیماری سبب تولید مصونیت خواهد گشت و سنجش میزان ایمونوگلوبین از گروه IgG به عنوان شاخصی در تعیین افراد مصون به بیماری به کار می رود. از آنجا که در ایران واکسن سرخجه رایج نیست، لذا بر آن شدیم تا وضعیت ایمنی نسبت به سرخجه را در زنان در سن باروری در سطح استان مازندران بررسی کنیم.مواد و روش ها: گروه مورد مطالعه ما را ۱۴۲۰ نفر از دختران آماده ازدواج که جهت آزمایشات قبل از ازدواج به مراکز بهداشتی مراجعه کرده اند تشکیل می دهند. این پژوهش یک مطالعه مقطعی (Cross sectional) می باشد. روش نمونه گیری تصادفی ساده بوده است بدین صورت که از هشت شهر استان که تصادفی انتخاب شدند از هر شهر براساس نسبت جمعیتی سال ۱۳۷۷ تعدادی نمونه در نظر گرفته و سپس تیترآنتی بادی سرخجه (IgG) با روش الیزا اندازه گیری شد و موارد به صورت مثبت (وجود آنتی بادی- مقاوم) و منفی (عدم وجود آنتی بادی- حساس) گزارش شدند.نتایج : از کل ۱۴۲۰ نمونه مورد بررسی تعداد ۱۰۹ نفر (۷/۷ درصد) بر اساس مناطق مختلف نسبت به سرخجه حساس بوده و ۱۳۱۱ نفر (۳/۹۲ درصد) نسبت به بیماری مصونیت داشتند. نسبت افراد حساس ۶.۲ درصد، ۲۵/۱۰ درصد، ۹/۴ درصد، ۵۵/۵ درصد، ۶/۵ درصد، ۱/۵ درصد، و ۹/۸ درصد به ترتیب در شهرهای قائم شهر، بابل، آمل، ساری، نوشهر، بهشهر، رامسر، و نور بوده است.استنتاج: با توجه به حساس بودن حدود ۸ درصد از زنان در سن باروری استان به سرخجه و خطر کسب عفونت فوق در دوران بارداری و متعاقب آن به دلیل آندمیک بودن بیماری در منطقه و مشکل تشخیص بالینی بیماری، توصیه می شود که تمام دختران قبل از رسیدن به سن باروری خصوصا در دوران کودکی بر علیه بیماری فوق به طور فعال واکسینه شوند.