عفونت های منجر به بستری در دو گروه سالمند و غیر سالمند

سابقه و هدف: عفونت ها هنوز عامل ۳۰ درصد مرگ و میرها در سالمندان می باشند. افزایش ریسک عفونت در این دوران احتمالا ناشی از تغییرات فیزیولوژیکی بوده که حاصل فرایند پیری است. این مطالعه با هدف بررسی عفونت های منجر به بستری در دو گروه سالمند و غیر سالمند در یک بیمارستان سطح سه در جنوب غرب ایران انجام شده است. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی داده های موجود بیمارستانی انجام شد. کلیه بیمارانی که در نیمه دوم سال ۱۳۹۰ در بخش عفونی بیمارستان رازی اهواز بستری شده بودند در دو گروه سنی سالمند (بزرگ تر و مساوی ۶۰ سال) و غیر سالمند (کم تر از ۶۰ سال) مورد بررسی قرار گرفتند. تشخیص نهایی توسط متخصص عفونی بر اساس علایم بالینی و پاراکلینیک ثبت می شد. سایر متغیرها مانند جنس و وضعیت نهایی بیماران به صورت ترخیص بعد از پاسخ به درمان، ترخیص با رضایت شخص، انتقال یا فوت نیز ثبت گردید. اطلاعات به دست آمده توسط نرم افزار آماری SPSS ۱۷ و آزمون آماری Chi-square تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: در محدوده زمانی مورد بررسی ۱۱۱ نفر (۷/۳۲ درصد) در گروه سالمند و ۲۲۸ نفر (۳/۶۷ درصد) در گروه غیر سالمند وارد مطالعه شدند. در گروه سالمند ۲/۶۲ درصد مرد و در گروه غیر سالمند ۳/۶۹ درصد مرد بودند (۲۱۹/۰=p). ریسک عفونت در بالای ۶۰ سال نسبت به زیر ۶۰ سال برای عفونت بافت نرم و استخوان ۳/۱، مننژیت ۳/۰، سل ۸/۰، تب با منشا ناشناخته ۷/۰، هپاتیت ۴/۰، سپسیس ۶/۹، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی ۱/۲ و عفونت دستگاه ادراری تناسلی ۹/۰ بود. درصد فوت در گروه سالمندان (۷ درصد) بیش تر از افراد غیر سالمند (۳ درصد) بود (۰۴۲/۰=p). استنتاج: نتایج مطالعه نشان داد که ریسک عفونت هایی از قبیل سپسیس، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی و عفونت بافت نرم و استخوان در سالمندان بالاتر از افراد زیر ۶۰ سال بوده و می بایست توجه بیش تری به روش های مراقبت از این گونه بیماری ها در سالمندان مد نظر قرار گیرد.