خود گزارشی رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی

سابقه و هدف: پرستاران بزرگ ترین گروه حرفه ای در سیستم مراقبت های بهداشتی هستند که مهم ترین هدف آن ها بهبود کیفیت زندگی بیماران است، اما کیفیت زندگی و رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت پرستاران، مسئله ای است که به قدر کافی به آن پرداخته نشده است. مطالعه حاضر به منظور تعیین میزان رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت در پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی ساری، وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال ۱۳۹۱انجام گردیده است. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی از نوع مقطعی است که در ۴ بیمارستان آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مازندران در شهرستان ساری و با استفاده از نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده، بر روی ۲۲۶ نفر از پرستاران شاغل در سال ۱۳۹۱ صورت گرفته است. داده ها با استفاده از پرسشنامه دو بخشی شامل مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه ۵۲ سوالی با مقیاس لیکرت، (۰ تا ۴) که براساس پرسشنامه خلاصه سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت (Health Promoting Lifestyle Profile-HPLP- II ) تهیه شده بود، جمع آوری گردید. آنالیز داده ها با استفاده از آزمون های آماری t و آنالیز واریانس یک طرفه انجام شد. یافته ها: میانگین کل HPLP- II ۵۵/۱۸±۳۳/۱۳۵ (نمره کل ۲۰۸) بود. بالاترین نمره کسب شده در حیطه تغذیه (۳۷/۴±۵۳/۲۵) و کم ترین آن در حیطه فعالیت فیزیکی (۰۵/۵±۸۵/۱۶) بود. نمره کل رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت و همه حیطه های آن بجز در حیطه تغذیه در پرستاران مرد بیش تر از پرستاران زن بوده است، اما این تفاوت تنها در حیطه فعالیت فیزیکی معنی دار بوده است (۰۰۱/۰=P). استنتاج: پرستاران باید در سطح بالایی، از رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت پیروی نمایند و این مطالعه آغازی برای افزایش آگاهی محققان، پرستاران و مدیران بیمارستانی جهت اجرای برنامه های ارتقاء سلامت در بین پرستاران شاغل در بیمارستان ها جهت رسیدن به سطح مطلوبی از رفتاری ارتقاء دهنده سلامت به ویژه در حیطه فعالیت فیزیکی می باشد.