بررسی اپیدمیولوژیکی مصدومان مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان های مازندران در سال ۱۳۸۹

سابقه و هدف: بروز انواع حوادث و آسیب ها و ویژگی های مصدومین و علت های منجر به حادثه در مناطق مختلف و در زمان های متفاوت، متغیر است و نیاز به بررسی جنبه های گوناگون آن ها می باشد لذا بر همین اساس مطالعه حاضر با هدف بررسی ابعاد اپیدمیولوژیکی انواع حوادث و آسیب های رخ داده در مصدومین مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان های مازندران انجام گرفته است. مواد و روش ها: در این پژوهش مقطعی، نمونه های مورد مطالعه شامل تمامی موارد مصدومین در اثر انواع سوانح و آسیب های مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان های مازندران در سال ۱۳۸۹بوده است که تعداد آن ها برابر با ۵۸۷۵۰ نفر می باشد. داده های مربوط به حادثه دیدگان از نظام موجود ثبت مصدومین در اورژانس بیمارستان ها جمع آوری شده است. آنالیز داده ها در نرم افزار SPSS انجام گرفت و از آزمون های آماری توصیفی، کای دو و تی تست مستقل استفاده گردید. مقدار P.V مساوی و کمتر از ۰۵/۰، در مورد معنی داری ملاک قضاوت بوده است. یافته ها: ۷/۷۱ درصد مصدومین را مردان تشکیل داده اند. میانگین سن مصدومین برابر با ۰۱/۱۷±۹/۲۹ می باشد. بیشتر مصدومین (۶/۳۴ درصد) در گروه سنی ۲۹-۲۰ سال قرار دارند. وقوع حوادث در ماه های تیر (۶/۱۰ درصد) و خرداد (۲/۱۰ درصد) بیشتر از ماه های دیگر بوده است. اکثر حوادث (۶/۷۰ درصد) در منطقه شهری رخ داده و بیشتر حوادث به ترتیب از نوع ترافیکی (۸/۳۹ درصد) و ضربه و سقوط (۸/۳۱ درصد) بوده اند. همچنین میزان بروز مصدومیت در اثر انواع سوانح و حوادث در مازندران در سال ۱۳۸۹ ، ۷/۲۳۰۶ در ۱۰۰۰۰۰ نفر جمعیت بوده است. استنتاج: بر اساس یافته های پژوهش، حجم عمده بار آسیب ها وحوادث در مازندران از نوع ترافیکی بوده است. همچنین ارقام ذکر شده در نتایج به وضوح این موضوع را نشان می دهد که غالب افراد در مقطعی از زندگی خود، دچار یک حادثه قابل توجه می شوند. لذا پیاده سازی درست برنامه جامعه ایمن به صورت عملی یک نیاز اورژانس است که رمز موفقیت آن در گرو مشارکت و همکاری تمام ارگان ها و سازمان ها است و فراهم آوردن چنین بستری نیازمند عزم ملی است.