بررسی فراوانی شکایت از قصور پزشکی پرونده های ارجاع شده به پزشکی قانونی و نظام پزشکی شهرستان ساری در سال های ۸۹-۱۳۸۵

سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 102

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JMUMS-21-86_028

تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402

چکیده مقاله:

سابقه و هدف : یکی از مهمترین مشکلات حرفه ای پزشکان مساله نارضایتی و شکایت بیماران به مراجع قضایی و تبعات آن در زندگی شخصی و حرفه ای آنان است. این خطاهای پزشکی ممکن است در هر جایی از نظام مراقبت بهداشتی اتفاق بیفتد. هدف از این مطالعه بررسی پرونده های شکایات از قصور پزشکی در رشته های مختلف پزشکی ارجاع شده به سازمان نظام پزشکی و پزشک قانونی استان و در نهایت ارائه راه حل مناسب جهت کاهش قصورات پزشکی می باشد. مواد و روش ها : این مطالعه توصیفی با بررسی پرونده های شکایت از قصور پزشکی ارجاع شده به پزشکی قانونی و نظام پزشکی شهرستان ساری طی سال های ۱۳۸۵ تا ۱۳۸۹ صورت گرفته است. داده ها توسط نرم افزار SPSS ۱۵.۰۰ و با استفاده از آزمون های آماری آمار توصیفی ارزیابی و تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها : از مجموع ۱۹۲ پرونده بررسی شده در ۱/۲۷ درصد موارد وقوع قصور پزشکی اثبات گردید و ۲/۵۵ درصد منجر به تبرئه پزشک یا کادر درمانی گردید و در ۷/۱۷ درصد موارد به علت رضایت شاکی یا عدم پیگیری پرونده مختومه اعلام گردید. بیشترین موارد قصور پزشکی اثبات شده (۸/۲۸ درصد) و شکایات (۴/۲۲ درصد) مربوط به سال ۱۳۸۸ می باشد. بیشترین موارد قصور پزشکی از نوع بی احتیاطی (۵/۳۶ درصد) و بی مبالاتی (۶/۳۴ درصد) بوده است. بیشترین شکایات ارجاع شده به ترتیب مربوط به رشته ارتوپدی (۲۸/۲۲ درصد)، جراحی عمومی (۳۶/۱۴ درصد)، زنان و زایمان (۳۸/۱۲ درصد)، دندانپزشکی (۴۱/۹ درصد) و بیشترین موارد قصور پزشکی اثبات شده به ترتیب مربوط به رشته ارتوپدی (۸۴/۲۸ درصد)، دندانپزشکی (۴۶/۱۳ درصد)، جراحی عمومی (۵۴/۱۱ درصد)، پزشکی عمومی (۶۲/۹ درصد) بوده است. استنتاج : نتایج این تحقیق نشان می دهد که بیشترین مورد شکایت از قصور پزشکی از نوع بی احتیاطی بوده و بیشترین شکایات ارجاع شده مربوط به گروهای جراحی و بالاترین آن مربوط به گروه ارتوپدی و سپس جراحی عمومی بوده است. لذا شایسته است متخصصان ضمن اعمال دقت بیشتر در درمان بیماران و ایجاد ارتباط نزدیک و صمیمانه تر با بیماران و ارائه توضیحات لازم نگرش آنان را در مورد بیماری افزایش دهند. همچنین با برگزاری دوره های بازآموزی می توان در جهت کاهش شکایت ها و موارد قصور پزشکی گام برداشت.