بررسی تاثیر درمان نگهدارنده متادون بر کیفیت زندگی افراد وابسته به مواد مخدر

چکیده سابقه و هدف: سوء مصرف مواد یک فاجعه برای افراد مصرف کننده، خانواده شان و جامعه می باشد. روند روبه افزایش آن به یک مساله مهم بهداشت عمومی تبدیل شده و موجب نگرانی سیاست گزاران شده است. در حالی که کشورهای پیشرفته زیادی از درمان های دارویی برای درمان افراد وابسته به مواد مخدر استفاده می نمایند در بسیاری از کشورهای در حال توسعه این روش ها پذیرفته شده نیست. برنامه درمانی متادون از رایج ترین روش های دارویی به کارگرفته شده برای این بیماران می باشد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر برنامه درمانی متادون روی کیفیت زندگی افراد تحت درمان انجام شده است. مواد و روش ها: در یک مطالعه شبه تجربی تعداد ۲۰۳ نفر از افراد وابسته به مواد مخدر تحت درمان با برنامه درمانی متادون در یک مرکز درمانی در شهرستان بابل مورد مطالعه قرار گرفتند. با استفاده از پرسشنامه EQ-۵D کیفیت زندگی افراد قبل از درمان و یک ماه و شش ماه بعد از درمان ارزیابی و مقایسه شدند. همچنین از برخی از اطلاعات موجود در سوابق درمانی موجود در پرونده آنان نیز استفاده شده است. داده ها پس از جمع آوری وارد برنامه Excel شده و با استفاده از برنامه SPSS تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: بر مبنای یافته های این تحقیق و با توجه به محورهای پنج گانه وضعیت سلامت افراد، وضعیت مربوط به جنبه روانی و احساس درد و ناراحتی جسمانی در وضعیت پایین تری نسبت به سایر ابعاد قرار داشته است. درمان با متادون سبب بهبود معنی داری در سطح کیفیت زندگی افراد شده است و این بهبودی در پایان ماه اول بیشتر از پایان ماه ششم بوده است. استنتاج: درمان دارویی و بهره گیری از روش درمانی متادون می تواند یک شیوه مناسب برای معالجه افراد وابسته به مواد مخدر بوده و می تواند سبب بهبود در چشم گیری کیفیت زندگی آن ها گردد.