بررسی وضعیت میرایی نوزادان بخش مراقبت های ویژه نوزادان مرکز آموزشی درمانی بوعلی در طی سال های ۸۵-۱۳۸۲

سابقه و هدف: میزان مرگ و میر نوزادان یکی از شاخص های اساسی در ارزیابی سلامت جامعه و بهداشت به شمار می رود و شامل مرگ کلیه نوزادانی است که از ابتدای تولد تا ۲۸ روز اول زندگی فوت می کنند. بدیهی است در صورت شناسایی علل مرگ و میر نوزادان بر اساس خصوصیات اپیدمیولو‍ژیک بتوان در جهت بهبود عملکرد بخش و برنامه ریزی به منظور پیشگیری از بروز عوارض و عوامل تاثیرگذار بر فرایند منجر به مرگ استفاده نمود.مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی می باشد که با بررسی آمارهای موجود در بخش مدارک پزشکی و دفاتر بخش مراقبت های ویژه نوزدان مرکز آموزشی- درمانی بوعلی سینا ساری انجام شد از ۱۲۳۸ بیمار بستری درNICU در طی سال های ۸۵-۱۳۸۲ تعداد فوتی های به ثبت رسیده ۳۶۳ مورد بود. پس از مطالعه کل پرونده های فوتی، تعداد ۲۲۲ فوتی مربوط به دوران نوزادی ۰ تا ۲۷ روز استخراج گردید. اطلاعات مورد نیاز توسط چک لیستی که اعتبارو روایی آن از راه بررسی متون علمی و نظر اساتید صاحب نظرتایید شده بود استخراج گردید.یافته ها: مرگ و میر دوره نوزادی، به تفکیک مرگ زودرس ۰ تا ۶ روز، ۱۴۲ مورد (۶۴ درصد) و مرگ تاخیری ۷ تا ۲۷ روز، ۸۰ مورد (۳۶ درصد) بوده اند. در بین نوزادان مورد بررسی جنسیت پسر در ۱۴۰ مورد (۱/۶۳ درصد)، محصول حاملگی تک زایی ۷۲ مورد (۵/۷۷ درصد)، گروه سنی ۲۹-۲۰ سال مادران ۷۶مورد (۴/۷۵ درصد)، محل زندگی در روستا ۱۳۲مورد (۵/۵۹ درصد)، داشتن مراقبت دوران بارداری در ۱۲۹مورد (۱/۵۸ درصد)، حاصل زایمان سزارین در ۱۲۰ مورد (۵۴ درصد)، وزن زیر۲۵۰۰گرم در ۱۵۵مورد (۷۶درصد)، و سن حاملگی کمتر از۳۷ هفته حاملگی در ۱۵۴ مورد(۵/۷۵ درصد) وجود داشت. استنتاج: نتایج بدست آمده منطبق بر نتایج مطالعات انجام شده توسط سازمان بهداشت جهانی و داخل کشور است. تکمیل دقیق و صحیح فرم های مربوط به NICU در مراکز تاثیر بسزایی در انجام مطالعات اپیدمیولوژیک توصیفی و تحلیلی خواهد داشت.