اسباب انحلال قرارداد فوتبال در پرتو مقررات بین المللی و آرای داوری

در حقوق قراردادها همواره اسباب خاصی برای انحلال یک قرارداد مورد شناسایی قرار گرفته اند. این اسباب همواره بصورت کلی در تمام عقود قابل اعمال هستند که مصادیق آن فسخ، انفساخ و تفاسخ هستند. علاوه بر این، استثنائا ممکن است با توجه به ماهیت یک قرارداد یا حکم قانون اسباب مذکور قابل تحقق نباشند که مثال بارز آن عدم جریان انفساخ یا تفاسخ در عقودی نظیر وقف و نکاح است. همچنین ممکن است در پاره ای از عقود اسباب دیگری نیز موجب انحلال قرارداد شوند که می توان به فوت شخص در عقود قائم به شخصیت و انقضای مدت در عقود مستمر اشاره نمود. در قرارداد فوتبال که بین بازیکن و باشگاه منعقد می گردد به تصریح مقررات بین المللی فوتبال بالاخص مقررات وضعیت و انتقال بازیکنان فوتبال موسوم به RSTP که توسط فیفا وضع و منتشر شده است علی الاصول اسباب انحلال قرارداد عبارتند از توافق مشترک و انقضای مدت. با این وجود، فسخ قرارداد به استناد دلیل موجه نیز از دیگر اسباب انحلال قرارداد فوتبال است که بصورت استثنایی و تحت شرایط خاص قابل اعمال می باشد. همچنین، در مقررات بین المللی، فسخ به استناد دلیل موجه ورزشی مورد شناسایی قرار گرفته است که صرفا بازیکن فوتبال می تواند در صورت حصول شرایط خاص آن را اعمال نماید. در پژوهش حاضر از طریق روش تحلیلی و توصیفی با بررسی منابع مختلف بالاخص مقررات بین المللی فوتبال و رویه دیوان داوری ورزش به بررسی موضوع تحقیق پرداخته و حدالامکان ابعاد مختلف آن را تبیین خواهیم نمود.