بررسی شیوع عوامل عفو نت های ادراری و مقاومت دارویی در مراجعه کنندگان به بیمارستان امام خمینی (ره) ساری در سال ۱۳۸۹- ۱۳۹۰

سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 64

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JMUMS-21-1_008

تاریخ نمایه سازی: 3 آبان 1402

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: عفو نت های مجاری ادراری (UTI) از شایع ترین عفونت های انسانی محسوب شده و حدود ۱۰ درصد مردم در طول عمر خود دچار عفونت ادراری می شوند. عفونت های ادراری در هر دو جنس اتفاق می افتد اما در خانم ها به دلایل آناتومیکی، هورمونی و حاملگی شایع تراست. هدف از این مطالعه شناخت عوامل باکتریایی عفونت های ادراری و تعیین مقاومت دارویی این عوامل در مراجعه کنندگان به مرکز آموزشی و درمانی امام خمینی شهرستان ساری در سال ۱۳۸۹-۹۰ ۱۳ بوده است. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی و تحقیقی در سال ۱۳۸۹-۱۳۹۰ جمعا ۲۱۰۰ نمونه ادراری از مراحعه کنندکان که مشکوک به عفونت ادارای بودند پس از معاینه توسط پزشک اورولوزی جمع آوری گردید که پس از آموزش به بیماران در خصوص نحوه گرفتن ادرار وسط نمونه های ادراری در آزمایشگاه بیمارستان امام در محیط های بلاد آگار و مکانکی کشت داده شدند. روی نمونه ها آزمایشات بیوشیمیایی با استفاده از نوارهای ادراری شرکت مرک انجام گردید. همجنین رسوب ادراری پس از ساتریفیوز مورد بررسی سلولی آزمایش شدند. کشت ها پس از ۲۴ ساعت انکوباسیون در ۳۷ درجه از کلنی های رشد کرده رنگ آمیزی گرم انجام گردید. باکتری ها بر اساس واکنش گرم در محیط های انتخابی و افتراقی تعیین گونه گردیدند. همجنین با روش دیسک دیفیوزن تست حساسیت ضد میکروبی با لستفاده از دیسک های ساخت شرکت بهار افشان انجام گردید. بیماران با پرسشنامه ای در خصوص سن و جنس و همچنین مصرف انتی بیو تیک جدا گردیدند. یافته ها: در این مطالعه از مجموع ۲۱۰۰فرد مشکوک به عفونت مجاری ادراری که به بیمارستان امام خمینی شهرستان ساری مراجعه کرده بودند، ۵۲۵ نفر دارای عفو نت ادراری تشخیص داده شدند. از این جمعیت ۳۹ درصد را مردان و ۶۱ درصد را زنان تشکیل می دادند و بیش تر بیماران بین ۳۵+ ۱۵ داشتند. شایع ترین پاتوژنی که از نمونه ادرای این افراد جدا شده بود به ترتیب اشرشیاکولی (۹/ ۴۱ درصد) و استافیلوکوک ساپروفیتیکوس ۹/۲۴ درصد و سودوموناس ائروزنوزا (۱۴ درصد) و انتروباکتر ائروزنوز (۴/۱۰ درصد) کلبسیلا پنومونیه (۹۵/۸ درصد) بود. بیش ترین مقاومت آنتی بیوتیکی را نسبت به تری متوپرین سولفامتوکسازول وکم ترین مقاومت را نسبت به آمیکاسین داشت. استنتاج: نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی عوامل عفونت ادراری بسیار متغیر بوده و مقاومت آنتی بیوتیکی در باکتری ها به صورت مقطعی و منطقه ای بررسی گردد.