بررسی شیوع اضطراب، افسردگی و سبک های مقابله ای در بیماران سکته قلبی بستری در بیمارستان های اصفهان در سال ۱۳۸۴

سابقه و هدف: شیوه های مقابله ای، بروز علائم اضطراب و افسردگی از جمله مشکلات اساسی بیماران سکته قلبی است. معهذا مطالعات کافی در این مورد وجود ندارد. هدف این مطالعه بررسی شیوع علائم اضطراب و افسردگی و تعیین سبک های مقابله ای در این بیماران بود. مواد و روش ها: در یک بررسی مقطعی ۱۰۰ بیمار که با تشخیص قطعی انفارکتوس میوکارد در یکی از بیمارستان های مجهز به واحد مراقبت قلبی (CCU) شهر اصفهان طی پائیز سال ۱۳۸۵ بستری شده بودند، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از مقیاس اضطراب و افسردگی بیمارستان و مقیاس سبک های مقابله ای جالویس استفاده گردید. یافته ها: میانگین (انحراف معیار) نمرات خرده مقیاس های اضطراب و افسردگی بترتیب۱۰.۲۲ (۳.۱۷) و۹.۲۸ (۳.۰۹) بودند. ۴۲ درصد از آزمودنی ها دارای علائم اضطراب و ۳۱ درصد از آنان دارای علائم افسردگی بودند. میانگین نمرات تراز شده سبک مقابله ای خود- اتکائی و سبک مقابله ای هیجانی بترتیب معادل۰.۶۸ و۰.۴۹ به عنوان شایع ترین و غیرمتداول ترین سبک های مورد استفاده بیماران سکته قلبی بدست آمد. استنتاج: به طور کلی یافته ه ا نشان داد علائم اضطراب و افسردگی در بیماران پس از سکته قلبی بسیار شایع می باشد. شایع ترین شیوه های مقابله ای در بیماران پس از سکته قلبی به ترتیب مقابله های خود- اتکائی، خوش بینانه، مواجه شدن و حمایت جوینده می باشد. کارکرد مساله- مدار این مقابله ها بر کارکرد هیجان- مدار آنها برتری دارد. انتظار می رود دو سبک مواجه شدن و حمایت جوینده به کارکرد سالم روانشناختی این بیماران مربوط شود. بنابر این بررسی این موضوع در مطالعات آتی پیشنهاد می گردد.