مروری بر مایستوما در ایران، با تاکید بر شمال کشور

مایستوما عفونت گرانولوماتوز مزمن بافت جلدی و زیر جلدی است که در اثر اکتینو مایست ها (اکتینومایستوما) و قارچها (یومایستوما) ایجاد می گردد. عوامل مسببه بیماری ارگانیسم اگزوژن خاک دوست می باشند که در پی تروما به زیر جلد وارد می شوند. بیماری مایستوما در ایران نادر و به صورت تک گیر (اسپورادیک) است. در این مطالعه مروری ۹۰ مورد گزارش شده در سالهای ۱۳۵۱ الی ۱۳۸۸ مشخص گردید. مبتلایان به مایستوما در ایران اکثرا مرد (۶۶.۳ درصد)، در محدوده سنی ۳۱ تا ۵۰ سال (۵۵.۱ درصد) و کشاورز (۴۴.۴ درصد) بوده اند. در ایران، پا بیشترین محل درگیری (۷۳.۸ درصد) و پس از آن ساق و بازو (هر کدام ۴.۸ درصد)، بیشترین عوامل اکتینومایستوما: اکتینومادور اما دوره (۲۳.۵ درصد) نوکاردیا آستروئیدس (۲۰.۶ درصد)، نوکاردیا کاویه (۱۳.۲ درصد) و بیشترین عوامل یومایستوما سودآلشریا بوئیدی (۱۰.۳ درصد) بوده است. بیشترین موارد بیماری از سه استان های شمالی کشور (۳۶ درصد) گزارش شده که در این میان استان مازندران با ۵۹.۴ درصد بیشترین موارد را به خود اختصاص داده است و ۲۷ درصد موارد از استان های جنوبی گزارش شده است. شایع ترین عامل گزارش شده در شمال کشور اکتینومادورا مادوره (۴۷.۸ درصد) بوده که ۶۸.۸ درصد موارد مایستومای گزارش شده ناشی از این ارگانیسم از این منطقه بوده است.