بررسی اپیدمیولوژی انواع سرطان در استان مازندران در سال ۱۳۸۵ (گزارش کوتاه)

سابقه و هدف: الگوی بروز انواع مختلف سرطان در بین جمعیت های مختلف متفاوت بوده و با عواملی نظیر مسایل شغلی، اجتماعی، فرهنگی، نژادی، جغرافیایی و تغذیه ای در ارتباط می باشد. هدف از این مطالعه بررسی و ثبت موارد سرطان در بین جمعیت استان مازندران بود.مواد و روش ها: تمامی موارد سرطان در بین جمعیت استان مازندران در سال ۱۳۸۵ با استفاده از موارد ثبت شده در مراکز پاتولوژی، تصویربرداری، واحد مدارک پزشکی بیمارستان ها و گواهی فوت جمع آوری گردید و بر اساس راهنمای طبقه بندی بین المللی بیماری ها (ICDO) دسته بندی شد و مورد آنالیز قرار گرفت.یافته ها: از ۲۳۹۹ بیمار مبتلا به سرطان مورد مطالعه ۱۳۲۱ نفر (۵۵.۰۶ درصد) مرد و ۱۰۷۸ نفر (۴۴.۹۴ درصد) زن بودند. میزان استاندارد سنی برای کلیه سرطانها در مردان و زنان به ترتیب ۱۱۲.۹۱ و ۱۰۴.۵۹ در یک صدهزار نفر جمعیت بود. شایعترین سرطانها در زنان به ترتیب سرطان پستان (۲۳.۳۸ درصد)، پوست (۱۱.۷۸ درصد) و کولون و ورکتوم (۱۰.۳۰ درصد) و در مردان به ترتیب سرطان معده (۴۱.۴۲ درصد)، سرطان پوست (۱۵.۵۹ درصد) و سرطان مری (۹.۰۸ درصد) بود. شایعترین مورفولوژی در سرطان پستان (۶۹.۳۵ درصد) کارسینوم التهابی لوله و در سرطان معده (۵۴.۶۷ درصد) آدنوکارسینوم بود.استنتاج: با توجه به تفاوت ملاحظه شده در توزیع انواع بدخیمی ها در جامعه استان مازندران، لازم است سیاستهای مناسب نسبت به ثبت دقیق موارد سرطان و ارایه پژوهشهای تکمیلی به منظور شناسایی عوامل خطرساز سرطانهای شایع در استان اتخاذ و عمل گردد.