بررسی ۱۰۱ مورد اونیکومایکوزیس و عوامل مرتبط با آن در بیماران مراجعه کننده به درمانگاه پوست بیمارستان بوعلی سینا و کلینیک تخصصی طوبی ساری

سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 64

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JMUMS-19-71_005

تاریخ نمایه سازی: 3 آبان 1402

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: اونیکومایکوزیس، عفونت قارچی ناخن است که توسط گونه های متفاوتی از قارچ ها شامل درماتوفیت ها، مخمرها و کپک های غیر درماتوفیتی ایجاد می شود. این بیماری در حدود ۳۰ درصد عفونت های قارچی پوست را تشکیل می دهد. هدف این مطالعه بررسی فراوانی اونیکومایکوزیس و عوامل مرتبط با آن در بیماران مراجعه کننده به درمانگاه پوست بیمارستان بوعلی سینا و کلینیک طوبی شهر ساری وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مازندران بود.مواد و روش ها: در یک مطالعه توصیفی - مقطعی، ۱۰۱ نمونه ناخن جمع آوری شده طی ۱۴ ماه با آزمایش مستقیم میکروسکوپی و کشت مورد ارزیابی قرارگرفتند. در آزمایش مستقیم، نمونه ها با سه روش: ۱- هیدروکسید پتاسیم ۲۰درصد (KOH)، ۲- رنگ آمیزی کالکوفلورسفید (CFW) ۳- (KOH treated nail clipping+PAS):KONCPA مورد ارزیابی قرار گرفتند. در روش کشت، نمونه ها روی سابورو دکستروز آگار حاوی کلرآمفینیکل(SC) و سابورو دکستروز آگار حاوی کلرآمفینیکل و سیکلوهگزامید (SCC) کشت داده شدند.یافته ها: در این مطالعه ۷۹ بیمار زن (۷۸ درصد) و بقیه مرد بودند (۲۲ درصد). عوامل مخمری شایعترین عوامل مسبب اونیکومایکوزیس بودند که در اکثر موارد از ناخن دست جدا شدند. شایعترین گونه های مخمری کاندیدا آلبیکنس و کروزه ای بودند. عوامل قارچی رشته ای غیر درماتوفیتی در (۲۴ درصد) موارد و بخصوص از ناخن پا جدا شدند که در بین این عوامل آسپرژیلوس ترئوس بیشترین میزان شیوع را دارا بود. درماتوفیت ها در ۷ درصد موارد و به ویژه از ناخن پا جدا شدند که در بین آنها ترایکوفایتون منتاگروفایتیس گونه غالب بود. قارچ های رشته ای ناشناخته در ۱۹ درصد موارد و عفونت mixed در ۲۰ درصد موارد دیده شدند. بیشترین میزان فراوانی اونیکومایکوزیس در بیماران در محدوده سنی ۳۰-۴۹ سال دیده شد. شایعترین فرم کلینیکی (تهاجمی)، فرم DLSO (۸۸ درصد) بود و پس از آن به ترتیب WSO (۵ درصد)، PSO (۵ درصد)، TDO (۱ درصد) و DLSO+PSO (۱ درصد) قرار گرفتند.استنتاج: این تحقیق نشان داد که اونیکومایکوزیس شایعترین عارضه در بیمارانی است که از اختلالات ناخنی رنج می برند. در این منطقه عوامل مخمری و شبه مخمری نسبت به سایر عوامل قارچی نقش بیشتری را در ایجاد این عفونت ایفا نمودند. ابتلا در زنان به دلیل تماس بیشتر با رطوبت و مواد شوینده، بیشتر است.