مقایسه کفایت نمونه های تهیه شده از ندول تیروئیدی به روش نمونه گیری سوزنی ظریف با آسپیراسیون،بدون آسپیراسیون و استفاده توام از دو روش

سابقه و هدف: بیماری های تیروئید یکی از مهم ترین بیماری های غدد مترشحه داخلی به شمار می رود. نمونه گیری سوزنی ظریف با آسپیراسیون (FNA) غده تیروئید به عنوان اولین قدم بررسی ندول های تیروئید شناخته شده است. کفایت نمونه های به دست آمده، برای تشخیص صحیح آسیب شناسی ضایعات گرهی اهمیت ویژه ای داشته و یکی از مهم ترین مسایلی که بر کفایت نمونه تاثیر می گذارد، صدمه و خونریزی بافتی ناشی از آسپیراسیون در انجام FNA است. به نظر می رسد با استفاده ازنمونه گیری سوزنی ظریف بدون آسپیراسیون (FNNA) این مشکل تاحدی برطرف خواهد شد. هدف از این مطالعه بررسی مقایسه کفایت نمونه های تهیه شده از ندول های تیروئیدی به دو روش FNA و FNNA بوده است.مواد و روش ها: این مطالعه به روش توصیفی - تحلیلی، بر روی ۲۰۰ نفر از بیماران مبتلا به گره تیروئید مراجعه کننده به درمانگاه غدد بیمارستان امام خمینی (ره) ساری، در سال ۸۶- ۸۵ انجام شده است. برای هر یک از بیماران پس از معاینه و شرح حال دقیق و انجام سونوگرافی تیروئید، نمونه گیری به هر دو روش FNA و FNNA در یک زمان و توسط یک متخصص انجام شد. سپس میزان کفایت نمونه ها در هر دو روش ها بر اساس پنج معیار مربوط به سیستم امتیازدهی مایر (Mair scoring system) توسط یک متخصص آسیب شناسی مورد بررسی قرار گرفت. کلیه اطلاعات جمعیت شناختی و نتایج سونوگرافی، اندازه و تعداد گره، خونریزی زمینه ای، میزان سلولاریته، میزان استحاله سلولی، درجه صدمه سلولی و حفظ اجزا سلولی و همچنین مجموع امتیازات حاصله ثبت شد. با استفاده از نرم افزار (SPSS (۱۱ آزمون آماری ویلکاکسون، دو روش از نظر کفایت نمونه مورد مقایسه قرار گرفتند.یافته ها: ۲۰۰ بیمار شامل ۱۸۹ نفر زن (۹۴ درصد) و ۱۱ نفر مرد (۵.۵ درصد) با میانگین سنی ۱۲.۳± ۴۳.۳۶ سال مورد مطالعه قرار گرفتند. بررسی سلول شناسی نمونه ها نشان داد که در مجموع در روش FNA ، ۲۶ مورد (۱۳ درصد) از نمونه ها نامناسب برای تشخیص، ۹۷ مورد (۴۸.۵ درصد) مناسب برای تشخیص و با کفایت و ۷۷ مورد (۳۸.۵ درصد) مناسب و با کفایت بالا بودند. در روش FNNA نیز ۳۲ مورد (۱۶ درصد) از نمونه ها نامناسب برای تشخیص، ۹۶ مورد (۴۸ درصد) مناسب برای تشخیص و با کفایت و ۷۲ مورد (۳۶ درصد) مناسب و با کفایت بالا بودند. با استفاده توام از دو روش FNA و FNNA در ۹ مورد (۴.۵ درصد) نمونه غیر قابل تشخیص و در ۱۹۱ مورد (۹۵.۵ درصد) نمونه به دست آمده مناسب برای تشخیص بود و این اختلاف در مقایسه با هر کدام از روش ها به تنهایی، از نظر آماری معنی دار بود (۰۰۰۱/۰=P). میانگین مجموع امتیازات متغیرها در روش ۵.۸۲±۲.۳ FNA و در ۵.۷۰±۲.۴ FNNA بود که این اختلاف نیز از نظرآماری معنی دار نبود. همچنین در هیچ یک از متغیرها نیز اختلاف بین دو روش از نظر آماری معنی دار نبود.استنتاج: درمطالعه حاضر برتری استفاده از روش FNNA نسبت بهFNA مشاهده نشد با این حال به نظرمی رسد استفاده توام از دو روش نمونه گیری FNA و FNNA، کارایی نسبتا خوبی در تشخیص آسیب شناسی ضایعات تیروئید داشته باشد.