بررسی وضعیت درجه بندی اختلال عملکرد ارگان ها در بیماران بستری بخش مراقبت های ویژه بیمارستان امام خمینی (ره) ساری، سال ۱۳۸۳

سابقه و هدف: بخش مراقبتهای ویژه از بخشهای تخصصی بوده که به بیماران بحرانی سرویس می دهد و سیستم های درجه بندی در این بخش جهت پیش بینی بهبودی بیماران و دسته بندی آنها و در نتیجه تعیین میزان مرگ و میر به کار می رود و سبب انتخاب صحیح بیماران نیازمند می شود. هدف از این تحقیق تعیین درجه نارسایی ارگان ها و ارتباط آن با بهبودی و مرگ و میر بیماران بحرانی در ICU می باشد.مواد و روشها: این مطالعه به روش توصیفی بر روی ۱۰۰ بیمار که در بخش مراقبت های ویژه ICU بیمارستان امام خمینی ساری (۱۳۸۳) بستری و تحت تنفس مکانیکی بوده اند انجام شد. هر قسمت درجه بندی MODS به طور کمی عملکرد فیزولوژیک را در ۲۴ ساعت ارزیابی کرده و برای عملکرد نرمال امتیاز صفر و برای افزایش عملکرد امتیاز ۱، ۲، ۳، ۴ در نظر گرفته شد. متغیرهای پژوهش از طریق فرم اطلاعاتی جمع آوری و با استفاده از آزمون کای دو و تی تست و کاکس رگراسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین سنی بیماران، افراد ترخیص شده و فوت شده به ترتیب با ۴۸.۶۳±۱۴ سال ۴۱.۶۶±۱۶ سال و ۵۵.۶±۱۷ سال بود پیش بینی نمره MODS روز اول بیماران پذیرش شده در ICU جهت تعیین مرگ و میر معنی دار نبوده ولی در روزهای ۴ و ۸ و ۱۲ میانگین نمره بیماران ترخیصی کمتر از بیماران فوت شده بودند و ارتباط آن معنی دار بود. همچنین سطح کراتینین خون و سیستم عصبی مرکزی بیش ترین نقش را در پیش بینی مرگ و میر داشتند.استنتاج: با توجه به ارتباط معنی دار بین افزایش نمره اختلال عملکرد ارگان ها با مرگ ومیر، این سیستم نقش مهمی در تعیین پیش آگهی بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه داشته و می تواند معیار خوبی جهت پیش بینی مدت بستری بیمار در ICU و میزان مرگ و میر آنان باشد و در انتخاب روش درمانی مناسب کمک کننده می باشد.