مقایسه ترشح آدنوویروس در ادرار بیماران دریافت کننده مغز استخوان قبل و بعد از پیوند

سابقه و هدف: در سال های اخیر، مطالعه در زمینه اهمیت آدنوویروس ها در ایجاد عفونت و بیماری در افراد دریافت کننده پیوند مغز استخوان شروع شده است. به نظر می رسد این افراد به دلیل مصرف دارو برای جلوگیری از رد پیوند ، استعداد بیش تری برای عفونت آدنوویروسی داشته باشند. این مطالعه به منظور مقایسه شیوع ترشح آدنوویروس در ادرار قبل و بعد از پیوند صورت گرفت. همچنین ارتباط متغیرهای فردی بیماران (سن، جنس، علت و نوع پیوند) با میزان عفونت آدنوویروسی بررسی شد.مواد و روش ها: از ۲۰ آبان ۱۳۸۱ تا ۲۲ خرداد ۱۳۸۲ در مرکز تحقیقات خون شناسی، تومورشناسی (Oncology) پیوند مغز استخوان دانشگاه علوم پزشکی تهران ۹۱ بیمار پیوند مغز استخوان دریافت نمودند که از این تعداد از ۷۲ بیمار دو نمونه ادرار با روش فنل – کلروفرم و تغلیظ آن با استات سدیم و اتانول، آزمایش PCR با استفاده از بتونه های (Primers) تکثیر دهنده قطعه ۱۳۴ جفت بازی در منطقه ژن هگزون همه آدنوویروس های انسانی انجام شد.یافته ها: در ۳۹ بیمار (۵۴.۲ درصد) قبل از پیوند و در ۳۷ بیمار (۵۱.۴ درصد) در طی هفته چهارم بعد از پیوند، DNA آدنوویروس در ادرار بیماران نشان داده شد. هر دو نمونه ادرار قبل و بعد از پیوند در ۲۱ بیمار منفی و در ۲۵ بیمار مثبت بود، در حالی که در ۱۴ بیمار فقط نمونه قبل از پیوند و در ۱۲ بیمار فقط نمونه بعد از پیوند مثبت بود. آزمون آماری مک نمار (Mc Nemar) تفاوت معنی داری را بین نمونه های ادرار قبل و بعد از نظر ترشح آدنوویروس در ادرار نشان نداد. همچنین آزمون تی تفاوت معنی داری را بین متوسط سن افرادی که دارای آدنوویروس در ادرار بودند با افراد فاقد آن نشان نداد. آدنوویروس در ادرار افراد مذکر، دارای بدخیمی و پیوند از نوع آلوژن بیش تر دیده شد، ولی این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبودP<۰.۰۵)).استنتاج: این بررسی افزایش عفونت آدنوویروسی را در بیماران دریافت کننده پیوند مغز استخوان نشان نداد. همچنین ارتباطی بین متغیرهای فردی و شیوع آدنوویروس در ادرار دیده نشد. مطالعه بیش تر در زمینه شیوع آدنوویروس در این بیماران برای جلوگیری از عواقب مرگ بار این عفونت ها با روش های پیشگیری و همچنین درمان با داروهای ضد ویروسی و یا قطع داروهای کاهش دهنده سیستم ایمنی توصیه می شود.