بررسی اثر اسید اسکوربیک بر رفتار لیس زدن القا شده توسط آپومورفین در موش

سابقه و هدف: اسیداسکوربیک یک ویتامین آنتی اکسیدان است که در سیستم عصبی مرکزی (CNS) پستانداران یافت می شود. مدارک به دست آمده، نشان می دهد اسید اسکوربیک آزادسازی واسطه های شیمیایی از انتهاهای عصبی و فعالیت گیرنده های دوپامینی در CNS را تعدیل می کند؛ به طوری که مدارک رفتاری موجود، از اثر آنتی دو پامینرژیک آن حمایت می کند. این اثر می تواند رفتارهای کلیشه ای سیستم دوپامینرژیک را تعدیل نماید. این مطالعه جهت بررسی تداخل اثر اسید اسکوربیک بر رفتار کلیشه ای لیس زدن در موش طراحی شده است.مواد و روش ها: در مطالعه حاضر، اثر اسید اسکوربیک و آنتاگونیست های مختلف گیرنده دوپامینی، بر رفتار لیس زندن القا شده توسط آپورمورفین در موش مورد بررسی قرار گرفت. برای القای لیس زدن، آپورمورفین به میزان ۰.۵ میلی گرم/ کیلوگرم به صورت زیرجلدی به کار گرفته شد و تعداد لیس ها در مدت ۷۵ دقیقه ثبت گردید. یافته ها: اسید اسکوربیک (۲۰۰ الی ۳۵۰ میلی گرم/کیلوگرم، زیر جلدی) به طور وابسته به مقدار، رفتار لیس زدن را کاهش داد. تزریق زیرجلدی مقدار ۲۵۰میلی گرم/کیلوگرم (ED۶۱) اسیداسکوربیک، اثر مهاری آنتاگونیست گیرنده D۱ دوپامینی، ۰.۵) SCH ۲۳۳۹۰ و ۱ میلی گرم/کیلوگرم، داخل صفاتی) را تقویت نمود، ولی پاسخ مهاری ایجاد شده توسط آنتاگونسیت گیرنده D۲ دوپامینی، سولپیراید (۲۵ و ۵۰ میلی گرم/کیلوگرم، زیرجلدی) را تغییر نداد.استنتاج: اثر مهاری اسید اسکوربیک بر رفتار لیس زدن القا شده توسط آپورمورفین، احتمالا از طریق مکانیسم گیرنده D۲ دوپامینی واسطه گری می شود.