تعیین میزان شیوع ویروس های پارا آنفلوآنزا و آدنوویروس در عفونت های مجاری تنفسی تحتانی بیماران بستری شده مازندران طی سال های ۸۱-۱۳۸۰

سابقه و هدف: عوامل ایجاد کننده عفونتهای حاد مجاری تنفسی تحتانی در کودکان متنوع است و میزان نقش آنها بر اساس سن بیماران، فصول سال، مناطق جغرافیایی و روش های تشخیصی بکار گرفته شده، متفاوتی می باشد. هدف، تعیین میزان شیوع ویروس های پارا آنفلوآنزا- آدنوویروس در کودکان مبتلا به عفونت های حاد مجاری تنفسی تحتانی در کودکان بستری شده مازندرانی می باشد.مواد و روش ها: کودکان ۱ ماهه الی ۱۰ ساله مبتلا به عفونت های حاد مجاری تنفسی تحتانی که در بخش های اطفال بیمارستان بوعلی سینای ساری و امیرکلای بابل بستری شده بودند از نظر عوامل ویروسی پارا آنفلوآنزا- آدنوویروس مورد بررسی قرار گرفتند و برای بررسی ترشحات حلقی - نازوفارنکس آنها از روش ایمونوفلورسانت غیر مستقیم استفاده شد. سپس رابطه آنها با یافته های بالینی. آزمایشگاهی و رادیولوژی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: طی ۷ ماه مطالعه (آذر تا خرداد)، تعداد ۱۵۰ کودک با طیف سنی ۱ ماهه الی ۸ ساله بستری شدند. از ۵۶ نفر آنان (۳، ۳۷ کل) تعداد ۶۰ ویروس جدا گردید (در ۴ مورد، دو ویروس با همدیگر بوده اند). شایعترین ویروس. پارا آنفلوانزا ۳ با ۱۸ درصد و بعد پارا آنفلوانزا ۲ و ۱ به ترتیب ۸% و ۳، ۷ % و سپس آدنوویروس با ۷، ۶% بوده است. بیشترین گروه سنی مبتلا، کودکان زیر دو سال بودند که ۷۰% کل بیماران را تشکیل می دادند.استنتاج: ویروس های فوق نقش قابل توجهی در ایجاد عفونت های مجاری تنفسی کودکان دارند. توصیه می شود نقش عوامل ویروسی - باکتریایی دیگر و رابطه آنها با یافته های بالینی، آزمایشگاهی و رادیولوژیکی مختلف، طی چند سال مورد بررسی قرار گیرد تا رابطه بین عوامل مختلف با سندرم های بالینی روشن گردد تا بتوان بر اساس آن پروتکل های درمانی تجربی مناسب برای منطقه ارایه نمود.