برنامه ریزی قدرت سیاسی با الگوی کنشگری اقتصاد استراتژیک؛ راهبرد ژئواکونومیک چین در منطقه خاورمیانه

اقدامات نظامی و سخت، ابتدایی ترین ابزار تحقق اهداف قدرت های بزرگ در طول تاریخ بوده اند. اما تغییرات صورت گرفته در عرصه ی جهانی، منجر به پدید آمدن ابزارهای جدیدتر در راستای پیشبرد اهداف سیاسی شده است. مهمترین ابزاری که امروز مورد توجه دولت های بزرگ قرار گرفته، اقتصاد است. در همین راستا است که بسیاری از کشورهای قدرتمند دیگر در مدل های مختلف، سعی در بهره بری از این پتانسیل دارند. کشور چین نیز که یکی از قدرت های نوظهور است و در حال تبدیل شدن به ابرقدرت اقتصادی جهان است، در این راستا سیاست ها و استراتژی هایی را برگزیده است.این پژوهش با رویکردی توصیفی-تحلیلی و با استفاده از اسناد و فرض های تئوریک در این حوزه، به تحلیل و بررسی استراتژی هایی که چین برگزیده است می پردازد. این پژوهش استراتژی های به کار برده شده چین در سطح خاورمیانه را سه دسته ی مدارهای سیاسی، مدارهای زمینه ای و مدارهای فرهنگی دسته بندی میکند و با توجه به تقویت هر کدام ازین مدارها، سرعت، شدت و پایداری توسعه ی اقتصادی و نفوذ سیاسی خود را در عرصه ی بین المللی افزایش خواهد داد.