سیاست دفاعی- امنیتی جمهوری اسلامی ایران در پرتو قانون برنامهی پنجم توسعه

یکی از مهم ترین اهداف کشورها در تدوین سند چشم انداز و برنامه های چندساله توسعه در بخش های گوناگون، تدبیر امور و ادارهی جوامع در شرایط پیچیده شدن فرایند حکمرانی است. این نوشتار با هدف بررسی جایگاه سیاست دفاعی و امنیتی جمهوری اسلامی ایران در قالب قانون برنامهی پنجم توسعه با طرح این سوال که خطوط کلی سیاست دفاعی - امنیتی موجود در برنامهی پنجم تا چه میزان با ضرورت های دفاعی- امنیتی روز و اسناد بالادستی منطبق می باشد؟ به بررسی این فرضیه می پردازد که قانون برنامهی پنجم علی رغم عدم توجه به برخی تهدیدها و نیاز های دفاعی جدید از حیث درک نیازهای اسناد بالادستی در بخش دفاعی به مراتب برنامه ای پیش رو در این حوزه می باشد. بررسی نیازها و ضرورت های دفاعی - امنیتی نوین و اسناد بالادستی، بررسی خطوط کلی سیاست دفاعی و امنیتی جمهوری اسلامی ایران در چارچوب برنامهی پنجم توسعه و انطباق آن با ضرورتهای نوین دفاعی و اسناد بالادستی و در نهایت اشاره به نقاط ضعف و قوت این برنامه در بخش دفاعی محورهای اصلی این نوشتار است.