تجربه زیسته کودک- زنان ازدواج کرده در حوزه هنجارهای اجتماعی و ازدواج زودهنگام*

کودک همسری پدیده ای اجتماعی- فرهنگی است که در نقاطی از کشور زندگی دختران را متاثر کرده و منجر به بروز مشکلات و آسیب های فردی و اجتماعی بسیار می شود. هدف پژوهش حاضر فهم تجربه زیسته کودک- زنان ازدواج کرده استان خوزستان جهت فهم مسئله هنجارهای اجتماعی و ازدواج زودهنگام است. برای رسیدن به هدف مذکور از روش تحقیق کیفی و با رویکردی پدیدارشناسانه و شیوه نمونه­گیری هدفمند استفاده­شده­­است که از طریق روش گلوله برفی با ۲۳ نفر از زنان که در سنین کودکی (زیر ۱۸سال) ازدواج نموده مصاحبه عمیق به­عمل آمد و با ستفاده از روش کلایزری، جملات و عبارات مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. بر پایه روایت­های افراد مورد گفتگو، ۱۵ مضمون اصلی در تجربه آن­ها عبارت است از: فقدان بلوغ فکری- اجتماعی، فرهنگ طایفه­ای و باورهای سنتی، فردیت عقیم مانده، سلب عاملیت سوژه، عدم آگاهی از سرمایه جسمی و جنسی، ضعف نقش و تعاملات تنش­زا، رفتارهای سلطه­گرا و خشونت شریک صمیمی، بدن زنانه ابژه جنسی، بدن زن ابژه پیش پاافتاده و قابل معامله، تن زن خاستگاه سلطه و سرکوب، طلاق/کودک بیوگی، مرگ فانتزی عشق و دوآلیته کودکی/بزرگسالی دسته­بندی شد. با توجه به پارادیم حاکم بر پژوهش، پدیده ازدواج زودهنگام برساختی اجتماع است که نتیجه واکنش خانواده­ها به محدودیت­های ساختاری و وضعیت جغرافیایی، اجتماعی، فرهنگی و فردی است.