استاندارد سازی چشمه تورهای گوشگیر ماهی هوور معمولی (Thunnus tonggol, Bleeker, ۱۸۵۱) در آب های ساحلی دریای عمان به روش سچین
محل انتشار: فصلنامه علوم و فنون دریایی، دوره: 22، شماره: 2
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 70
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMST-22-2_004
تاریخ نمایه سازی: 3 آبان 1402
چکیده مقاله:
مطالعه حاضر با هدف بررسی انتخاب پذیری طولی تورهای گوشگیر شناور سطحی رایج صید ماهی هوور معمولی (Thunnus tonggol) و تعیین اندازه چشمه بهینه صید در آبهای سیستان و بلوچستان (صیدگاه های چابهار، کنارک و رمین) از مهرماه ۱۳۹۵ تا خردادماه ۱۳۹۶ صورت پذیرفت. تورهای گوشگیر مورد بررسی دارای اندازه چشمه های ۱۰۰، ۱۱۰، ۱۳۰ و ۱۶۵ میلی متر به صورت کشیده بودند. در طول ۴۵ مرحله دریاروی با قایق های فایبرگلاس و لنج چوبی تعداد ۴۷۷ عدد ماهی هوور صید شد که داده های فراوانی طولی، وزن کل و دور آبشش و دور بدن آنها ثبت شد. تعداد ۲۲۸ نمونه نیز کالبد شکافی شده و مراحل رسیدگی تخمدان آنها جهت برآورد طول بلوغ جنسی (Lm۵۰) تعیین گردید. حداقل، حداکثر و میانگین (±انحراف معیار) طول چنگالی نمونه ها به ترتیب ۳۲، ۹۰ و ۱۳.۳۵±۵۵.۱سانتی متر به دست آمد. روابط طول چنگالی- دور آبشش و طول چنگالی- حداکثر دور بدن به ترتیب /۰.۴۹۵۵FL+ ۰.۵۳۷۹= Gop و ۰.۵۸۷۹FL+۰.۵۰۹۵ = Gmax محاسبه شد. طول بلوغ جنسی ماهی هوور ۵۳.۷ سانتی متر به دست آمد. با استفاده از روش سچین، انتخاب پذیری طولی تورهای گوشگیر با اندازه چشمه های ۱۰۰، ۱۱۰، ۱۳۰ و ۱۶۵ میلی متر به ترتیب ۳۵، ۳۸، ۴۶ و ۵۷ سانتی متر تعیین شد. با استفاده از ضرایب انتخاب پذیری و طول بلوغ جنسی ماهی هوور، چشمه استاندارد برای صید این گونه ۱۷۰ میلی متر تعیین گردید. به دلیل عدم صید ماهیان نابالغ توسط چشمه ی ۱۶۵ میلی متر، این چشمه می تواند مناسب باشد و این امر تاییدی بر محاسبه ی اندازه ی چشمه ی استاندارد این تور به روش سچین می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی صدوق نیری
گروه شیلات، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار، ایران.
احسان کامرانی
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران.
ایمان سوری نژاد
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :