مقایسه اثر تمرین تناوبی شدید با و بدون مصرف عصاره خرفه بر سطح سرمی MDA و TAC رت های مبتلا به کبد چرب غیرالکلی

مقدمه و هدف: استرس اکسایشی و آسیب ­های اکسایشی متعاقب آن، یکی از اصلی ترین عوامل پیشرفت بیماری کبدچرب غیرالکلی (NAFLD) می باشد. هدف از تحقیق حاضر مقایسه اثر تمرین تناوبی شدید (HIIT) با و بدون مصرف عصاره خرفه بر سطح سرمی مالون دی آلدئید (MDA) و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (TAC) در رت ­های مبتلا به NAFLD بود.مواد و روش­ ها: ۲۵ سر رت نر بالغ نژاد ویستار بطور تصادفی انتخاب و در ۵ گروه کنترل سالم، کنترل کبدچرب، عصاره خرفه، تمرین HIIT و تمرین+عصاره خرفه قرار داده شدند. جهت القایNAFLD، رت­ها بمدت ۱۲ هفته تحت رژیم غذایی پرچرب قرار گرفتند. عصاره خرفه با دوز ۴۰۰ mg/kg به گروه­ های مربوطه خورانده شد. پروتکل تمرینیHIIT بمدت ۸ هفته، ۵ جلسه در هفته با ۷ تکرار یک دقیقه­ای باشدت ۹۰ درصد سرعت بیشینه انجام شد که با تناوب­های استراحت فعال شامل ۲ دقیقه دویدن با شدت ۲۰ درصد بیشینه همراه بود. برای مقایسه بین گروه ­ها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری ۰.۰۵>P استفاده شد.یافته ­ها: سطح سرمی MDA در گروه کنترل کبد چرب به طور معنی داری نسبت به کنترل سالم بالاتر بود (۰.۰۳۴=P). سطح این شاخص در گروه عصاره و تمرین+عصاره بطور معناداری نسبت به گروه کنترل کبدچرب پایین ­تر بود (مقادیر P بترتیب ۰.۰۲۱ و ۰.۰۴۹). اما سطح سرمی MDA در گروه تمرین نسبت به کنترل کبد چرب، تفاوت معناداری نداشت (۰.۰۸=P). سطح سرمی TAC در گروه عصاره نسبت به گروه کنترل سالم و کنترل کبد چرب بطور معناداری بالاتر بود (مقادیر P بترتیب ۰.۰۴۴ و ۰.۰۰۱). سطح این شاخص در گروه تمرین+عصاره نسبت به گروه کنترل کبد چرب بطور معناداری بالاتر بود (۰.۰۰۳=P).بحث و نتیجه گیری: بنظر می ­رسد تمرین تناوبی شدید طولانی مدت و مصرف عصاره خرفه از طریق کاهش پراکسیداسیون لیپیدی و بهبود عوامل آنتی اکسیدانی در رت­ های NAFLD، می­ تواند نقش مهمی را در کنترل پیشرفت این بیماری برعهده داشته باشند.