بررسی اثرات زیست محیطی زعفران کاران شهرستان زاوه در به کارگیری کودهای کشاورزی

امروزه با ورود نهاده های شیمیایی در بخش کشاورزی و استفاده بیش ازحد از این نهاده ها از سوی کشاورزان، صدماتجبران ناپذیری به محیط زیست وارد شده است. هدف این مقاله بررسی اثرات زیست محیطی بهره برداران زعفران درشهرستان زاوه در به کارگیری کودهای شیمیایی می باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و روش انجام آن توصیفی تحلیلی است. ابزار جمع آوری اطلاعات و داده ها به صورت میدانی است. جامعه آماری پژوهش شامل کشاورزان بهره بردارزعفران در شهرستان زاوه میباشد. با استفاده از فرمول کوکران ۱۳۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان حجمنمونه انتخاب گردید. برای تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار Spss از آزمون رگرسیون خطی چندگانه استفادهشد. نتایج تحقیق نشان دهنده این است که با افزایش سطح تحصیلات کشاورزان و استفاده از کود حیوانی به جای کودهایشیمیایی و یا با مدیریت بهتر و بیشتر و حداقل استفاده از کودهای شیمیایی و همچنین با نظارت دولت بر مواد موجود دراین کودها و آزمایش مجاز بودن آنها در آزمایشگاه ها از تخریب هرچه بیشتر محیط زیست جلوگیری به عمل آید. با ازدیادسال تولید (بیش از ۸ سال)، کشاورز برای افزایش عملکرد مجبور به استفاده بیشازحد از کودهای شیمیایی است که اینعمل موجب آسیب به محیط زیست می شود. برای جلوگیری از این عمل پیشنهاد میشود کشاورزان هر سه سال یکبار ازکودهای آلی استفاده کنند و قبل از این که با افزایش سال کاشت عملکرد کاهش یابد، بنه ی زعفران را به مزرعه ی جدیدبافاصله های کاشت بیشتر منتقل نمایند.