نانو هیدروژل ها و کاربردهای زیست پزشکی آنها

هیدروژل یک شبکه پلیمری سه بعدی نامحلول در آب است که توانایی جذب مایعات بدن را در یک محیط بیولوژیکی دارد.چنین شبکه پلیمری از طریق مکانیسم های اتصال عرضی شیمیایی مانند پلیمریزاسیون نوری، واکنش های آنزیمی وفیزیکی تشکیل می شود. چنین شبکه پلیمری از طریق مکانیسم های اتصال عرضی شیمیایی مانند پلیمریزاسیون نوری،واکنش های آنزیمی و اتصالات عرضی فیزیکی مانند فرآیندهای وابسته به دما و pH و اتصال عرضی یونی تشکیل میشود.هیدروژل های فیزیکی از طریق نیروی ثانویه ضعیف تشکیل میشوند و هیدروژل های شیمیایی توسط نیروهای کووالانسیتشکیل میشوند. برای ساخت هیدروژل از پلیمرهای مختلفی با منشا طبیعی و مصنوعی استفاده میشود. تورم، خواصمکانیکی و خواص بیولوژیکی از مهمترین خواص هیدروژل ها هستند . که هرکدام میتوانند بر ساختار و مورفولوژیهیدروژل ها تاثیر بگذارند. هیدروژل ها به دلیل ساختاری مشابه با ماتریکس خارج سلولی و توانایی آنها در جذب آب، درانواع مختلفی استفاده میشوند. این بررسی شامل تعاریف، طبقه بندی، خواص اصلی و کاربرد هیدروژل است.