شبیه سازی و بهینه سازی بیوسنسور های پالسمونیکی مبتنی بر فیبرهای نوری

مشاهده و آشکارسازی دقیقتر ساختارهای زیستی و بیوالکتریک نیازمندگسترش و بهبود روزافزون دستگاه های مشاهده گر واندازهگیری همچون میکروسکوپ و حسگرهای اندازهگیری میباشد. ساختارهای که درآن برای اندازهگیری از نور مرئی استفادهمی شود، بامحدودیت ابعاد تا نصف طول موج نور مواجه هست درحالیکه بسیاری از ساختارهای مهم زیستی و بیوالکتریک دارای ابعاد کوچکتر از طول موج نور هستند. یکی از جدیدترین روشها برای غلبه بر این محدودیتها استفاده از سنسورهای پلاسمونیکی مبتنی بر پلاریتون های فیبرنوری است. در دهههای اخیر سامانههای پلاسمونیکی توسعه یافته و استفاده از آنهاروز به روز درحال افزایش است. از جمله کاربردهای این سختارها را میتوان به ساخت سوییچها، حسگرها و لیزرها و همچنین کاربرد در زمینههای پزشکی، داروسازی و اندازهگیری پارامترهای فیزیکی و شیمیایی اشاره کرد. بیشترین کاربرد در طراحی سنسورها و بیوسنسورهاست. مهمترین کاربرد این بیوسنسورها در تشخیص های پزشکی، طیفنگاری از سلول ها، تشخیص کیفیت غذا و ... میباشد. در این پژوهش به طراحی، شبیهسازی وبهینه سازی سنسورهایی بر پایهی فیزیک پلاسمونیک و پلاریتونهاو بخصوص سنسورهای مبتنی بر فیبرنوری پرداخته ایم، از آنجایی که روشهای نوری، روش هایی غیرتهاجمی و ارزان قیمت هست، انتظار داریم نتایج آن بتواند در فرایند تشخیص بیماریها، و درنتیجه درمان وکنترل آنها به متخصصان یاری رساند.