ارزیابی اثربخشی فعالیت های فرهنگی دانشگاه در جهت نهادینه شدن فرهنگ نماز، (مطالعه موردی: دانشگاه هنر اسلامی تبریز)

هدف: پژوهش حاضر با هدف ارزیابی اثربخشی فعالیتهای فرهنگی دانشگاه در نهادینه کردن فرهنگ نماز در بین دانشجویان انجام شد. روش: این مطالعه جزء پژوهشهای کاربردی با روش آمیخته از نوع اکتشافی است. در بخش کیفی، از روش استدلال منطقی به عنوان یک راهبرد پژوهشی کل نگر، در کنار روش مطالعات کتابخانه ای و مرور اسناد و کتب علمی استفاده شد. در بخش کمی، اطلاعات حاصل از بخش کیفی، در قالب پرسشنامه محقق ساخته در اختیار ۴۰۶ نفر از دانشجویان دانشگاه هنر اسلامی تبریز که با نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند، قرار گرفت و تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از روش مدلسازی معادلات ساختاری توسط نرم افزار اس.پی.اس.اس.۲۰ انجام شد. یافته ها: ضمن تاکید بر تاثیرگذاری فعالیت همه معاونتهای دانشگاهی، فعالیتهای معاونت فرهنگی به عنوان تاثیرگذارترین حوزه و مولفه «حضور فعال اساتید و تمامی کارکنان دانشگاه در نماز جماعت» به عنوان تاثیرگذارترین مولفه در نهادینه کردن فرهنگ نماز شناسایی شد. همچنین، بین تاثیرگذاری مولفه های فرهنگی در میان زن و مرد، تفاوت معناداری یافت شد. نتیجه گیری: نتایج تحقیق به عنوان یک رویکرد زمینه گرا، می تواند فعالیتهای دانشگاه در معاونتهای مختلف را متحول سازد و بر تمرکز همه نهادهای دانشگاهی بر فرهنگ نماز تاکید کند. همچنین با ارائه مولفه های موثر، سیاستگذاران امور فرهنگی دانشگاهها را در جهت تحقق و نهادینه کردن فرهنگ نماز در دانشگاهها یاری رساند.