مقایسه اثربخشی آموزش تکنیک های فرزندپروری و مهارت های زندگی بر کیفیت زندگی مادران دارایفرزند با اختلال ADHD

مقدمه: وجود فرزند مبتلا به اختلال نارسایی توجه/بیش-فعالی در خانواده ها می تواند منجر به کاهش کیفیت زندگی در مادران این کودکان شود. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی آموزش تکنیک های فرزندپروری و مهارت های زندگی بر کیفیت زندگی مادران دارای فرزند با اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی اجرا شد. روش کار: به این منظور به کلینیک های روانشناسی شهر تهران مراجعه و ۴۵نفر از کودکان ۶ تا ۱۲ ساله مراجعه کننده که با استفاده از مقیاس کانرز (فرم والدین) تشخیص اختلال ADHD گرفتند به شیوه نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و به سه گروه ۱۵ نفری تقسیم شدند. ابتدا بر روی سه گروه پرسشنامه کیفیت زندگی اجرا شد. سپس مادران یک گروه تحت آموزش تکنیک های فرزندپروری، مادران گروه دیگر تحت آموزش مهارت های زندگی و مادران گروه آخر تحت آموزش ترکیبی (تکنیک های فرزندپروری و مهارت های زندگی) قرار گرفتند. در آخر برای هر سه گروه این پرسشنامه مجددا اجرا شد و نتایج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که کیفیت زندگی سه گروه تفاوت معنادار داشتند به این صورت بود که افرادی که تحت آموزش مهارت های زندگی بودند کیفیت زندگیشان به طور معنادار از کسانی که تحت آموزش تکنیک های فرزندپروری و یا ترکیبی بودند بالاتر رفته بود.نتیجه گیری: به منظور بهبود کیفیت زندگی مادران دارای فرزند با اختلال ADHD پیشنهاد می شود از آموزش مهارت های زندگی استفاده شود.