بررسی میزان رضایت زناشویی زنان باردار در زمان شیوع کوید ۱۹: یک مطالعه توصیفی تحلیلی در جنوب ایران

مقدمه: رضایت زناشویی یکی از مفاهیمی است که باعث ایجاد سلامت جنسی در فرد می شود و یکی از مهمترین علل تاثیرگذار در خانواده داشتن رضایت زناشویی است. هدف از انجام این مطالعه بررسی رضایت زناشویی در زنان باردار در زمان شیوع کووید ۱۹ در شهرستان جهرم است. روش کار: مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی است که در سال ۱۴۰۰ با مشارکت ۲۸۷ نفر از زنان مراجعه کننده به کلینیک زنان شهرستان جهرم با استفاده از نمونه گیری آسان و در دسترس صورت گرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات مشخصات فردی، اجتماعی و پرسشنامه رضایت زناشویی اینریچ بود.نتایج: نتایج نشان داد میانگین رضایت زناشویی زنان شرکت کننده در مطالعه ۳۸/۲۵± ۵۹/۱۷۵ بوده است. سطح رضایت زناشویی اکثریت زنان زیاد (۶/۵۶ %) بوده است. با افزایش سن، رضایت زناشویی زنان کاهش می یابد؛ ولی با بهبود وضعیت اقتصادی، رضایت زناشویی زنان افزایش یافته است. همچنین نتایج آزمون تی تست نشان داد که بین رضایت زناشویی زنان و مولفه های آن با ابتلا به کووید ۱۹ ارتباط وجود ندارد.نتیجه گیری: براساس نتایج حاصل از مطالعه حاضر رضایت زناشویی اکثریت زنان باردار در زمان کرونا در سطح بالایی گزارش شد. رضایت زناشویی زنان تحت تاثیر عوامل مختلفی مانند سن و وضعیت اقتصادی بوده است. با شناخت بیشتر مولفه های موثر در بهبود رضایت زناشویی می توان جهت ارتقای آن گام های موثری برداشت.