بررسی تاثیر قلدری سازمانی بر قصد ترک شغل با نقش میانجی فرسودگی شغلی و تعدیل کنندگی رفتار شهروندی اجباری

مقدمهپژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر قلدری سازمانی بر قصد ترک شغل با نقش میانجی فرسودگی شغلی و تعدیل کنندگی رفتار شهروندی اجباری انجام شد.روش کارروش پژوهش به لحاظ هدف کاربردی، از نظر رویکرد پژوهش کمی و از نظر شیوه گردآوری داده ها توصیفی-پیمایشی محسوب می شود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه پرستاران رسمی، پیمانی، قراردادی و طرحی بیمارستان امام رضا(ع) مشهد مقدس به تعداد ۱۱۳۲ نفر می باشد. برای تعیین حجم نمونه آماری از فرمول کوکران استفاده شد؛ بر این اساس ۲۸۷ نفر به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. برای انتخاب نمونه آماری از شیوه تصادفی ساده استفاده شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش نامه های قلدری سازمانی اینارسن و همکاران (۲۰۰۹)، قصد ترک شغل ممون و همکاران (۲۰۱۴)، فرسودگی شغلی کوپنهاگن (۲۰۰۵)، و رفتار شهروندی اجباری ویگودا-گادوت (۲۰۰۷) می باشد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از مدل یابی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی و نرم افزار Smart PLS استفاده شد.نتایجتجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد که اثر مستقیم قلدری سازمانی بر قصد ترک شغل ۵۲۴/۰ و معنادار است (۰۵/۰>p)؛ اثر مستقیم قلدری سازمانی بر فرسودگی شغلی ۷۵۲/۰ و معنادار است (۰۵/۰>p)؛ اثر مستقیم فرسودگی شغلی بر قلدری سازمانی ۴۹۲/۰ و معنادار است (۰۵/۰>p) و همچنین فرسودگی شغلی رابطه بین قلدری سازمانی و قصد ترک شغل را میانجیگری می کند (۸۶۳/۳=t و۳۷۱/۰=β). علاوه بر این رفتار شهروندی اجباری، رابطه قلدری سازمانی و قصد ترک شغل را تعدیل می نماید.نتیجه گیرینتیجه این پژوهش نشان داد که فرسودگی شغلی در رابطه بین قلدری سازمانی با قصد ترک شغل پرستاران نقش میانجی دارد. بر این اساس پیشنهاد می شود که زمینه های بروز فرسودگی شغلی پرستاران شناسایی شود و از طریق کاهش آن، تمایل به ترک شغل پرستاران نیز کاهش یابد. همچنین با کاهش رفتارهای شهروندی اجباری در پرستاران می توان تمایل به ترک شغل را در آنان کاهش داد.