اثربخشی درمان وجودی بر خودکارآمدی والدگری مادران

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان وجودی بر خودکارآمدی والدگری مادران انجام گرفت. جامعه ی آماری پژوهش حاضر عبارت اند از مادران دانش آموزان دختر ۶ تا ۱۲ سال که در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ در مدرسه ی دخترانه فرهنگیان شهر قاین مشغول به تحصیل بودند. پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی بود که در آن از طرح پیش آزمون-پس آزمون برای گروه ها استفاده شده است. نمونه ی تحقیق را مادران ۳۰ دانش آموز دختر از پایه های متفاوت تحصیلی در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ در مدرسه ی ابتدایی دخترانه فرهنگیان در شهرقاین که محقق پس از هماهنگی با مسئولین مدرسه و توضیح اهداف تحقیق و استقبال ایشان از مجموع ۲۳۰ دانش آموز دختر مدرسه به صورت تصادفی ۳۰ نفر انتخاب شدند و سپس به هر کدام از گروه های آزمایش و کنترل ۱۵ نفر اختصاص داده شد. ابزار اندازه گیری در این پژوهش؛ مقیاس خودکارآمدی والدگری (PSAM) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار spss ۲۲ و آزمون های آماری مناسب تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد که درمان وجودی بر خودکارآمدی والدگری مادران اثربخش است.