مولفه های حضانت در بستر مصالح عالیه کودک

در هر نظام حقوقی تصمیم گیری در موضوع حضانت و سرپرستی کودکان،مبتنی بر نوع برداشت نظام مذکور از کودک و مفهوم کودکی است وتصمیم گیری صحیح در این زمینه نیازمند بهره گیری از معیارهای مشخص وکارآمد است. در فقه اسلامی این معیار تحت عنوان مصلحت یا غبطه معرفی شده و پس از تصویب کنوانسیون حقوق کودک نیز مصالح عالیه کودک به عنوان مفهومی فراگیر در حوزه کودک مورد توجه قرار گرفته است. با وجود این، ذات سیال و مبهم مصالح عالیه زمینه را برای برداشت های مختلف فراهم نمود؛ امری که سبب تشتت آرا وسردرگمی ارزیابان در این حوزه شده است. در این میان کمیته حقوق کودک تلاش زیادی برای زدودن ابهام از چهره مصا لح عالیه کرده است. بهره گیری از مواد قانونی در قوانین ایران نیز دراین خصوص می تواندتا حدی رهگشا باشند. هدف پژوهش حاضر استخراج مولفه های حضانت در چارچوب مصالح عالیه کودک با استفاده از ظرفیت کنوانسیون و قوانین داخلی است. از این رو ارائه مولف ههای مذکور از دستاوردهای این تحقیق می باشد.