رابطه جو عاطفی خانواده با مسئولیت پذیری و کمال گرایی تحصیلی در دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان چابهار

خانواده یکی از عوامل محیطی موثر در زمینه رشد کودکان و نوجوانان است که می تواند میان افراد خانواده پیوندهای ناگسستنی ایجاد کند و روابط خانوادگی را به عنوان الگو برای کودکان و نوجوانان نهادینه کند. هدف این پژوهش بررسی رابطه جو عاطفی خانواده با مسئولیت پذیری دانش آموزان و کمال گرایی تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان چابهار بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری آن را تمامی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان چابهار تشکیل می دهند که از بین آنها تعداد ۲۰۰ نفر (۱۰۰دانش آموز دختر و ۱۰۰دانش آموز پسر) به روش نمونه گیری تصادفی در دسترس انتخاب شده اند. همچنین، ابزار گردآوری داده ها در این تحقیق، پرسشنامه کمال گرایی تری شورت (۱۹۹۵)، پرسشنامه مسئولیت پذیری کالیفرنیا (۱۹۸۷) و پرسشنامه جو عاطفی خانواده هیل برن (۱۹۶۴) بود. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون های همبستگی پیرسون استفاده شد و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. یافته ها بیانگر آن بود که هر یک از زیر مولفه های جو عاطفی خانواده شامل: محبت؛ نوازش؛ تایید کردن؛ تجربه مشترک؛ هدیه دادن؛ تشویق کردن؛ اعتماد و احساس امنیت جو عاطفی خانواده با مسئولیت پذیری و کمال گرایی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان چابهار رابطه معنادار و مثبتی دارند. نتایج تحقیق نشان داد که جو عاطفی خانواده و زیرمولفه های آن قادر به پیش بینی مسئولیت پذیری دانش آموزان بوده که در این میان، بیشترین میزان و کمترین میزان به زیرمولفه های تایید کردن و محبت اختصاص یافته اند. در رابطه با کمال گرایی نیز جو عاطفی خانواده و زیرمولفه های آن قادر به پیش بینی کمال گرایی دانش آموزان می باشد که بیشترین و کمترین میزان به زیرمولفه های تایید کردن و احساس امنیت اختصاص یافته اند.