تحلیل و بررسی مدل برنامه ریزی تصادفی برای مدیریت پویای پورتفولیو با استفاده از ابزار مشتقات مالی

مدلهای بهینه سازی تصادفی به طور گسترده در پرتفوی های مالی به کار گرفته شدهاند و اثربخشی خود را در مدیریت دارایی و دارایی-بدهی ثابت کرده اند. با این حال، گاهی اوقات، آنها برای مشکلات پرتفوی پویا از جمله نه تنها دارایی های معامله شده در بازارهای ثانویه، بلکه همچنین قراردادهای مشتقه مانند اختیار معامله یا قراردادهای آتی با توابع پرداخت اختصاصی خود به کار می روند. چنین گسترشی امکان ساخت سودهای نامتقارن را برای مصارف پوششی یا سوداگرانه فراهم می کند، اما همچنین منجر به چندین مسئله ریاضی می شود. پورتفولیوهای غیرخطی مبتنی بر مشتقات در یک چارچوب برنامه ریزی تصادفی چند مرحله ای گسسته (MSP) میتواند به طور بالقوه برای شکلدهی پویا توزیع بازده پورتفولیو و دستیابی به عملکرد برتر بسیار سودمند باشد. در این مقاله ما یک مدل پورتفولیو با گزینه های سهام ارائه میکنیم که تلاشهای قبلی در این زمینه را به طور قابل توجهی گسترش میدهد و پتانسیل چنین توسعه ای را از دیدگاه مدلسازی و روششناختی تحلیل میکنیم. ما یک مجموعه دارایی و مدل پرتفوی شامل سهام، اوراق قرضه، بازار پول، یک صندوق قابل معامله مبادله مبتنی بر نوسانات (ETF) و قراردادهای اختیار معامله خارج از بورس (OTC) را در نظر می گیریم . با تکیه بر این ساختار بازار، ما تا جایی که میدانیم، برای اولین بار مجموعهای جامع از استراتژیهای گزینه بهینه را در چارچوبی مجزا، شامل قرارهای محافظ متعارف، تماسهای تحت پوشش و استرادلها، و همچنین ترکیبی پیشرفته تر، فرموله و تحلیل میکنیم. استراتژی های مبتنی بر گزینه های سهام و شاخص نوسانات. فرمول مشکل بر یک روش تولید سناریو مبتنی بر داده برای بازده دارایی و قیمت اختیار منطبق با شرایط بدون آربیتراژ و مفروضات بازار ناقص متکی است. گنجاندن مشترک قراردادهای اختیار معامله و VIX به عنوان کلاس دارایی در یک مشکل پورتفولیوی پویا، تلاشهای قبلی را در حوزه سیاستهای بهینه مبتنی بر نوسانات گسترش میدهد. با معرفی یک مسئله مبادله بهینه بر اساس ثروت مورد انتظار و ارزش شرطی در معرض خطر (CVaR)، ما مسئله را به عنوان یک برنامه خطی تصادفی فرموله میکنیم و مجموعه گستردهای از نتایج عددی را در فازهای مختلف بازار ارائه میکنیم تا در مورد تاثیر متقابل بین بحث کنیم. طبقات و گزینه های دارایی، مربوط به مهندسان مالی و مدیران صندوق. ما دریافتیم که پرتفوی اختیارات و معامله در گزینه ها یک کنترل موثر ریسک دنباله را تقویت میکند و به شکل دهی توزیع بازده پرتفوی، مطابق با نگرش ریسک سرمایهگذار کمک میکند. علاوه بر این، همانطور که در مطالعه موردی نهایی نشان داده شده است، معرفی یک شاخص نوسان در جهان دارایی، به همراه گزینه های سهام، منجر به بازده تعدیل شده با ریسک برتر، چه در داخل و چه خارج از نمونه، می شود.