بررسی طرح ها، رویکرد ها، چالش ها و راهکارهای موجود منابع انسانی در تحولات اخیر شهرداری شیراز با رویکرد اقدامات عملی برای توانمند کردن کارکنان

امروزه توسعه پایدار را فرایند تحول بنیادین باورهای فرهنگی نهادهای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی به منظور خلق و مناسب شدن با ظرفیتهای جدید و ارتقاء کمی و کیفی قابلیتها و تواناییهای انسانی، آموزشی و اقتصادی تعریف مینمایند. و توسعه منابع انسانی را پیش شرط توفیق، تثبیت، تداوم و تحول هر سازمان میدانند. آموزش و منابع انسانی برابر مطالعات و تجربیات بین المللی محور و اساس توسعه و تحول محسوب میگردد. بطوریکه توجه به آن میتواند بعنوان یک عامل پنهان و پرتوان باز دارنده چالشهای محیطی، مدیریت شهری را در تحقق شعارها و اهداف رهنمون سازد. مقصود از مدیریت منابع انسانی، سیاستها و اقدامات مورد نیاز برای اجرای بخشی از وظیفه مدیریت است که به فعالیتهای کارکنان مرتبط میباشد ساختار مدیریت شهری شیراز و سایر کلان شهرهای ایران، به رغم شکل گیری شوراهای اسلامی شهر، ویژگی های یک مدیریت محلی- مشارکتی مدرن و دموکراتیک را ندارد. به گونه ای که در این نظام، ارتباط ارگانیک میان شورا، شهرداری و شهروندان دیده نمی شود. این موضوع، از سویی پرداختن به مباحث جدید مدیریت شهری و تغییرات بنیادین سازوکارهای حاکم بر وضعیت موجود مدیریت شهرهای ایران و به ویژه کلان شهر شیراز را در کانون توجه مدیران و صاحب نظران مطالعات شهری قرار می دهد و از دیگر سو، مطالعه تجارب ارزشمند جهانی، ما را از چالش های مدیریتی، نیروی انسانی، منابع مالی، حقوقی و قانونی و جهت تحقق مطلوب یک نظام مدیریتی محله محور در ایران آگاه می سازد.