تبیین جایگاه راهبردهای برگرفته از طبیعت در دستیابی به پایداری اکولوژیکی

نگرانی ها در مورد تغییرات آب و هوایی، آگاهی از رویکردهای سازگار با محیط زیست را افزایش داده است. این رویکردها باید در هر مرحله به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از فرآیند طراحی به منظور کاهش مقیاس ردپای اکولوژیکی انسان در نظر گرفته شوند. رویکردهای پایدار از نظر زیست محیطی باید یکپارچه شوند تا رویکردی جامع برای طراحی ایجاد گردد؛ این امر بر اهمیت داشتن "سواد زیست محیطی" برای حفظ جامعه ی پایدار از نظر اکولوژیکی تاکید می نماید. پژوهش حاضر با هدف "تبیین جایگاه راهبردهای برگرفته از طبیعت در دستیابی به پایداری اکولوژیکی" انجام شده است. ماهیت و روش پژوهش توصیفی-تحلیلی با انجام مطالعات کتابخانه ای و اسنادی می باشد که از راهبردهای ترکیبی به شیوه ی استدلال منطقی، تجزیه و تحلیل کیفی و همچنین تحلیل محتوا، در پژوهش استفاده شده است. طراحی محیطهای مصنوع سازگار با محیط زیست با درک وابستگی های متقابل طبیعت امکان پذیر می گردد، در این راستا می بایست دید عمیق تری در مقیاس مناسب به موضوع داشت تا بتوان با بهره جستن از الگوهای برگرفته از راهبردهای طبیعت به پایداری اکولوژیکی دست یافت. طبیعت به عنوان پارادایم پایدار می بایست به شکلی هدفمند، موثر و محوری مورد بررسی قرار گیرد. آنچه مورد نیاز است رویکردی در معماری است که عمیقا بر بوم شناسی تکیه کند و به دنبال رویکردی برای ارتقاء درک ادغام و تناسب کلنگر ساختمانها، اجزای آنها و محیط باشد. این شامل رویکردی در طراحی است که به طور خلاقانه ویژگی های فیزیکی محیط مصنوع را با الزامات "کارایی سازگار با محیطزیست"، به روشی جامع متعادل میکند.