مروری بر باززنده سازی بافت های تاریخی شهری در جهت بهره مندی از میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری (موردپژوهی: شهر شبستر)

باززنده سازی بافت های تاریخی شهری در سیر زمانی در دوره های مختلف باتوجه به عملکرد متنوع توامان با محوریت های اجتماعی-فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و تاریخی بااهداف گوناگونی در بهبود گسترش تغییرات یکپارچه در کالبد محدوده ها اعمال، صورت گردیده شده اند. باززنده سازی بافت های تاریخی شهری را می توان نوعی نگرشی استادانه با رویکردهای توسعه پایدار و حفاظت های در جهت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در اکثر کشورهای درحال توسعه با زاویه های موضوعی باززنده سازی بیان نمود. طوری که در ایران این موضوع یکی از علت ها، مشکلات و کمبودها قابل توجه مدنظر هست. بافت های تاریخی در شهرهای با اصالت تاریخی با قابلیت میراثی ارزشمند می تواند نقش تعیین کننده هویتی از گذشته را شامل و آن را به یک سمبل تبیین گردید. بافت های تاریخی شهری د مقابل عوامل طبیعی و انسانی دچار آسیب و نابودی قرار می گیرند که می توان برای جلوگیری از شدت عوامل در اجرا و تدوین برنامه های مدیریتی شهرهای تاریخی طرح های باززنده سازی شهری را در محدوده های بافت های تاریخی به ویژه پژوهش حاضر با موردپژوهی: شهر شبستر، امری ضروری دانست. روش تحقیق، از نوع توصیفی-تحلیلی بهره گرفته برخوردار هست. همچنین در جهت تبیین و استقرار اهداف تحقیق با واکاوی موارد باززنده سازی بااستفاده از روش استنادی و مطالعه متون کتابخانه ای مکتوب در گردآوری اطلاعات داده ها استخراج گردیده را برخوردار هست. درنتیجه می توان عنوان داشت، اصول به کار گرفته شده در پژوهش موردمطالعه حاضر یک نوع راهنمایی برای محدوده های باززنده شهری با زمینه های تاریخی برمبنای تاثیرگذاری انجام گرفته و جمع بندی آن در ارائه طرح ریزی بافت تاریخی شبستر موثر واقع گردد.