محدودیت ها و تمهیدات چگونگی روش های ادغام مدلسازی اطلاعات ساختمان و سیستم های اطلاعات جغرافیایی برای صنعت ساخت

ادغام مدل سازی اطلاعات ساختمان (BIM) و سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS) مزایای بی شماری را برای صنایع ساخت و ساز و زیرساخت ارائه می دهد. با این حال، برای بهره برداری کامل از پتانسیل این ادغام، باید چندین محدودیت برطرف شود. یک چالش مهم در تفاوت بین مدل های داده BIM و GIS نهفته است. BIM بر نمایش دقیق اجزای ساختمان تکی تمرکز دارد، در حالی که GIS بر روابط فضایی و تجزیه و تحلیل ویژگی های جغرافیایی تاکید دارد. تفاوت های موجود در ساختار داده ها، فرمت ها و اصطلاحات مانع یکپارچه سازی یکپارچه می شود و به تلاش قابل توجهی برای همسوسازی و تطبیق این مدل ها نیاز دارد. مسائل مربوط به قابلیت همکاری به دلیل پلتفرم های نرم افزاری متنوعی که برای BIM و GIS استفاده می شوند، به وجود می آیند. بسیاری از راه حل های نرم افزاری اختصاصی برای هر دامنه وجود دارد که اغلب فاقد رابط های استاندارد یا سازگاری هستند. این قسیم بندی، تبادل داده و همکاری بین سیستم های BIM و GIS را پیچیده می کند و توانایی آن ها را برای اشتراک گذاری اطلاعات به صورت یکپارچه محدود می کند. علاوه بر این، نگرانی های مربوط به حریم خصوصی مربوط به اطلاعات حساس ساختمان ممکن است روند یکپارچه سازی را مختل کند. در حالی که GIS اغلب با داده های مکانی در دسترس عموم سروکار دارد، BIM حاوی جزئیات اختصاصی یا محرمانه در مورد طراحی ساختمان ها، مصالح ساختمانی یا سیستم ها است. ایجاد توازن بین نیاز به اشتراک گذاری اطلاعات مربوطه و در عین حال محافظت از داده های حساس چالش مهمی است که باید مورد توجه قرار گیرد. در نتیجه، در حالی که ادغام BIM و GIS پتانسیل بسیار زیادی را ارائه می دهد، چندین محدودیت باید مورد توجه قرار گیرد. غلبه بر تفاوت ها در مدل های داده، چالش های قابلیت همکاری، عدم تطابق مقیاس، نگرانی های مربوط به حریم خصوصی، و عوامل انسانی برای تحقق مزایای کامل این ادغام در بخش های ساخت وساز و زیرساخت بسیار مهم خواهد بود.