نقش کدهای اخلاقی در توسعه ی پایدار شهری

اخلاق کاربردی و به تبع آن اخلاق حرفه ای قلمروهایی هستند که از دهه ی ۱۹۹۰ به این سو مورد توجه صاحب نظران برنامه ریزی قرار گرفته اند. ادبیات مربوط به این قلمروها نظیر هر حوزه ی دیگری در عرصه ی تکاپوهای انسانی مدام در حال تطور است و به میانجی گفت و شنودهای مستمری که میان کنش گران مختلف در این عرصه در جریان است، ظرفیت ها و جنبه های تازه ای از ابعاد گوناگون و گسترده ی آن آشکار می شود. این گستردگی در برخی موارد با دشواری ها و احیانا بدفهمی هایی در حوزه ی اخلاق حرفه ای برنامه ریزی همراه است و همین امر ضرورت دقت نظر و کنکاش در کدها و گزاره های نظری اخلاق حرفه -ای و پیگیری این مباحث را موجب می شود. اخلاق و علم اخلاق یعنی مجموعه دستورالعمل- هایی که امکان زیست اخلاقی را برای فرد و جامعه فراهم می آورند. در همه ی عرصه های حرفه ای هدف اصلی، حفظ اعتبار و کمک به بالا بردن کارایی آن است و تربیت افراد و کنشگرانی که به عنوان کنشگران اخلاقی محسوب می شوند، هدف پسینی محسوب می شود. با رشد عظیم شهرها در دو سه دهه اخیر و نقش چندگانه که این شهرها ایفا میکنند برنامهریزی و مدیریت فرهنگی شهرها به طرز عجیبی پیچیده و دشوار گردید به طور کلی وجود مشکلات اقتتصادی، اجتماعی فرهنگی، آموزشی و کالبدی در اغلن شهرها علیرغم شکایت متعدد مردم هنوز ملاحظه می گردد.